تفسیر حجاریان از سرگردانی ایران در توسعه و غیبت دولت
تحلیل سعید حجاریان درباره بحران حکمرانی در ایران با تمرکز بر تضاد در الگوی توسعه، رها شدگی عدالت و تزلزل امنیت عمومی که منجر به غیبت دولت شده است.
تحلیل بحران حکمرانی ایران
سعید حجاریان در تحلیلی عمیق به بحران حکمرانی در ایران میپردازد و استدلال میکند که سرگردانی و تضاد در الگوی توسعه منجر به تهی شدن دولت از کارویژههای اصلیاش شده است. از دیدگاه او، نوسان میان دولتهای توسعهگرا (هاشمی، خاتمی، روحانی) و دولتهای توسعهستیز (احمدینژاد، رئیسی) باعث غیبت دولت در حوزههای کلانی مانند توسعه، عدالت و امنیت شده است.
- تضاد در الگوی توسعه پس از جنگ تحمیلی
- رها شدگی عدالت به دلیل فقدان اقتدار دولت
- آزادسازی اقتصادی بدون انضباط مالی و الگوی بازتوزیع
- جایگزینی عدالت با خیریهدرمانی
- تزلزل امنیت عمومی و افزایش تمایل به امنیت خصوصی
«اگر قدرتی کافی تأسیس نشود تا امنیت ما را تأمین کند، در آن صورت هرکس میتواند حقاً برای رعایت احتیاط در مقابل دیگران بر قدرت و مهارت خویش تکیه کند» - توماس هابز
«هر که پولاش بیش، امنیتاش بیشتر» - نشانه جامعه طبقاتیشده
حجاریان هشدار میدهد که به رسمیت شناختن تأمینکنندگان امنیت خصوصی توسط ساختار قدرت، هر تلاشی برای توسعه و عدالت را با شکست مواجه خواهد کرد.
