فرزندانمان الگوی دیدنی می‌خواهند نه نصیحت شنیدنی
فرزندان با «دیدن» تربیت می‌شوند نه «شنیدن نصیحت». رفتار والدین، به‌ویژه مادر، الگویی ماندگار برای کودک است. تربیت نیازمند صبر، استمرار و حضور فعال مادر است. محیط خانواده و جامعه باید سالم و الگودار باشد تا فرزندان از رفتارهای درست و نیک الگو بگیرند.
نقش دیدن در تربیت فرزندان
در دنیای امروز که سرعت تغییرات بسیار زیاد است، نیازمند بازنگری در روش‌های تربیتی هستیم. بر اساس روایات اسلامی، انسان تحت تأثیر هم‌نشینی و محیط قرار می‌گیرد. طبق حدیثی از معصومان: “المرء علی دین خلیله و قرینه”، یعنی انسان بر مرام و منش همنشین خود است. این نشان می‌دهد که رفتار والدین به ویژه مادران، تأثیری ماندگارتر از نصیحت‌های کلامی دارد. پژوهش‌ها نشان می‌دهد تصویری که انسان می‌بیند تا سی سال در ذهن می‌ماند، در حالی که جمله‌ای که می‌شنود فقط چند ثانیه در حافظه باقی می‌ماند.
- تأثیر محیط اجتماعی: فرزندان نه تنها خانه، بلکه رفتارهای جامعه را نیز می‌بینند و الگو می‌گیرند.
- الگوی والدین: مادر باید خود الگوی رفتار نیک باشد، زیرا کودکان از طریق مشاهده یاد می‌گیرند.
- آلودگی بصری: رفتارهای نادرست در جامعه مانند بی‌احترامی یا ظاهر نامناسب تأثیر منفی بر نوجوانان دارد.
- مسئولیت جمعی: همگان در قبال سلامت محیط اجتماعی مسئول هستند.
- تربیت زمان‌بر: تربیت نیازمند صبر، استمرار و روشمندی است و ممکن است سال‌ها طول بکشد.
“کونوا دُعاةَ الناسِ بغیرِ ألسنتکم”؛ یعنی مردم را با رفتار خود به نیکی دعوت کنید.
“بچه‌های ما آن‌طور نمی‌شوند که ما می‌گوییم، بلکه آن‌طور می‌شوند که در ما می‌بینند.”
تربیت فرزند نیازمند حضور فعال مادر به عنوان متولی اصلی است. مادران باید از سلامت جسمی و روانی برخوردار باشند، وقت کافی اختصاص داده و نقشه‌ای مدون برای تربیت داشته باشند. در نهایت، برای تربیت نسل تراز مکتب اسلام، باید از امور زائد فاصله گرفته و تمام توجه معطوف به فرزندان شود.
