حیدری-نعمتی بیان وضعیت اندیشه در ایران کنونی
تجزیه و تحلیل وضعیت گفتمان علمی در ایران با تأکید بر تفاوت میان انتقاد و نقد در فضای دانشگاهی، و لزوم تفکیک گفتمان علم از جدل‌های سیاسی
تحلیل وضعیت گفتمان علمی ایران
این مقاله به بررسی وضعیت اندیشه و گفتمان علمی در ایران می‌پردازد و تفاوت بنیادین میان انتقاد و نقد را در فضای دانشگاهی تحلیل می‌کند. نویسنده با اشاره به تمثیل "حیدری-نعمتی" تأکید می‌کند که دانشگاهیان ما بیشتر مشغول انتقاد هستند تا نقد واقعی. تفاوت اصلی در این است که نقد مبنای علمی دارد و منجر به رشد تفکر می‌شود، درحالی که انتقاد بیشتر جنبه‌ای سیاسی دارد.
- تفکیک گفتمان علمی از سیاسی: ضرورت جداسازی گفتمان علم از جدل‌های سیاسی
- ویژگی‌های نقد علمی: مبتنی بودن بر داده و تحلیل دقیق
- مشکل فقدان گفتمان انتقادی: فقدان گفتمان انتقادی جدی در سطح نظر و عمل
- تأکید بر حرفه‌گرایی: لزوم تأکید بر حرفه‌گرایی در امر دانشگری
- مفهوم دینامیک: ارتباط نقد با مفهوم دینامیک و تغییر در زمان
"در علم نقد داریم نه انتقاد؛ نقد است که مایه رشد تفکر و علم نوین است"
"آینده باید اهمیت بسیار برای جامعه داشته باشد و تغییر را به این معنی درک کرد"
نویسنده با ارجاع به تاریخچه تفکر در ایران و بیان مثال‌های تاریخی نشان می‌دهد که فقدان توجه به آینده و تغییر، ریشه در فرهنگی دارد که در آن منافع فوری بر برنامه‌ریزی بلندمدت ارجحیت داده می‌شود.
