خدا را در هر قطره باران ببینیم

درک توحیدی پدیده باران

قرآن کریم و روایات اسلامی بارها بر این نکته تأکید کرده‌اند که خداوند منشأ اصلی تمام پدیده‌های طبیعی از جمله باران است. علامه مصباح یزدی در بیانات خود اشاره می‌کنند که وقتی باران می‌بارد، مردم معمولاً علل مادی مانند تبخیر آب دریاها و جاذبه زمین را می‌بینند، اما قرآن می‌خواهد این درک را ایجاد کند که خداوند است که باران را می‌فرستد. این نگاه توحیدی باعث می‌شود انسان در تمام مراحل زندگی خود متوجه عنایت الهی باشد.

• نقش ایمان در درک پدیده‌ها: قدیمی‌ترها و کشاورزان با ایمان راسخ خود، باران را مستقیماً از جانب خدا می‌دانستند.
• اثرگذاری غیرمادی: گاهی با وجود اقدامات مادی مانند بارور کردن ابرها، نتیجه مطلوب حاصل نمی‌شود که نشان‌دهنده نقش محوری اراده الهی است.
• عبرت‌گیری از طبیعت: وقوع ناگهانی برف در مناطق خشک، انسان را به وجود مدبری فراتر از اسباب مادی آگاه می‌کند.

علامه مصباح یزدی می‌فرمایند: “حضرت ابراهیم می‌گویند: «خدای من آن کسی است که آب را به لب‌های من می‌رساند».”

نقل از قرآن: “وَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ” (شعراء، ۷۹)

ایمان صاف و ناب، باعث می‌شود انسان در تمامی حوادث طبیعی، دست خداوند را ببیند و از لطف او بهره‌مند شود.