فرهنگ‌نویس ایرانی در قلب هند؛ روایت دانشمندی که زبان فارسی را زنده نگه داشت
زندگی و خدمات سید محمدعلی داعی‌الاسلام، دانشمند ایرانی که در هندوستان به تألیف فرهنگ‌ها و تأسیس انجمن‌های فرهنگی پرداخت و نقش مؤثری در حفظ و ترویج زبان فارسی در شبه‌قاره هند ایفا کرد.
فرهنگ‌نویس ایرانی در هند
سید محمدعلی داعی‌الاسلام یکی از شاعران، ادیبان، پژوهشگران و فرهنگ‌نویسان برجسته ایرانی در دوره قاجار بود که نقش مهمی در حفظ و ترویج زبان فارسی در هندوستان ایفا کرد. وی در سال ۱۲۵۴ شمسی در آمل به دنیا آمد و پس از تحصیل در تهران و اصفهان، به دلایل مختلف از جمله نبود کشتی برای بازگشت به خلیج‌فارس، به بمبئی سفر کرد و در آن‌جا ماندگار شد. فعالیت‌های او در زمینه مناظرات مذهبی با مبلغان مسیحی و تأسیس نخستین مجله دینی ایران با نام «مجله الاسلام» از جمله اقدامات برجسته‌اش محسوب می‌شود.
- تأسیس انجمن «دعوة الاسلام» و مجله‌ای به همین نام در هند
- تألیف فرهنگ نظام به عنوان یکی از مهم‌ترین آثارش
- تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه حیدرآباد
- کسب مدال‌های علمی متعدد از دانشگاه حیدرآباد
- تألیف آثاری مانند «اقبال و شعر پارسی» و «شریعت زردشت و اوستا»
«ملت ایران در صورتی بر پای خود می‌ایستد و جلال قدیم خود را به دست می‌آورد که به دو شرط عمل کند: اول تعلیم عمومی در همه افراد جریان یابد.»
«با ورود به هندوستان، محیطم به کلی عوض شد. در مملکتی وارد شدم که از عجایب دنیاست... افکار گوناگون که از اثر محیط تازه در مغزم می‌آمد، تمام بر یک مرکز دور می‌زد که من مسلمان ایرانی‌ام.»
داعی‌الاسلام نمادی از عشق به وطن و تلاش برای ترویج فرهنگ ایرانی در خارج از مرزها بود.
