فروپاشی پل تاکوما نروز: سومین پل معلق بزرگ جهان تنها ۴ ماه پس از افتتاح
پل تاکوما نروز در آمریکا تنها چهار ماه پس از افتتاح در سال ۱۹۴۰ بر اثر پدیده «لرزش پیچشی» فرو ریخت. این حادثه که بدون تلفات انسانی بود، تحول بزرگی در دانش مهندسی پلسازی ایجاد کرد.
فروپاشی تاریخی پل تاکوما نروز
حادثه فروپاشی پل تاکوما نروز در ۷ نوامبر ۱۹۴۰ یکی از نقاط عطف تاریخ مهندسی سازه محسوب می‌شود. این پل که سومین پل معلق بزرگ جهان بود، تنها چهار ماه پس از افتتاح در اثر پدیده‌ای به نام «لرزش پیچشی» فروریخت. طراحی پل توسط لئون موئیسیف - مهندس مشهور پل گلدن‌گیت - انجام شده بود ولی نقائص طراحی باعث این فاجعه شد.
- پل از ابتدا با نوسان‌های غیرعادی شناخته می‌شد و لقب "گرتی خروشان" داشت
- تیم تحقیقاتی مدل‌های مقیاس‌دار و آزمایش تونل باد انجام دادند
- راه‌حل‌های موقت مانند جک هیدرولیک و کابل‌های مهارکننده نتیجه‌بخش نبود
- تنها قربانی حادثه سگ سه‌پایی به نام تابی بود
- این رویداد منجر به بازنگری اساسی در استانداردهای طراحی پل‌های معلق شد
هاوارد کلیفورد، عکاس حاضر در محل: "سطح جاده بالا و پایین می‌پرید، زیر پایم خالی می‌شد و عملاً در هوا معلق می‌شدم"
گزارش نهایی تحقیق: "پل بیش‌ازحد بلند، عرشه بیش‌ازحد سبک و سطح جاده باریک بود"
این حادثه باعث شد از آن پس تمام پل‌های معلق قبل از ساخت در تونل باد آزمایش شوند و طراحی‌ها با در نظر گرفتن تمام انواع حرکت‌ها از جمله پیچش انجام گردد.
