نقد بازیگری سحر دولتشاهی در نمایش «رامسس دوم»
فارس باقری، کارگردان و منتقد تئاتر، معتقد است سحر دولتشاهی در نمایش «رامسس دوم» تحلیل را بازی می‌کند نه تغییر را، درحالی که بازیگران دیگر تحول شخصیت را نشان می‌دهند.
نقد عملکرد بازیگران نمایش رامسس دوم
فارس باقری، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر، در تحلیل بازی بازیگران نمایش «رامسس دوم» به کارگردانی رضا گوران معتقد است سحر دولتشاهی در ۲۰ دقیقه ابتدایی تمام آنچه باید از بازی او ببینیم را نشان می‌دهد زیرا «تحلیل را بازی می‌کند» و «کانسپت را بازی می‌کند». به گفته باقری، بدن دولتشاهی در اجرا غایب است و او بیشتر سعی دارد معنای چیزی را به مخاطب برساند. در مقابل، علی شادمان و سعید چنگیزیان «تغییر» را نشان می‌دهند.
- سعید چنگیزیان با جزییات و اندازه‌ها، تغییرات را به خوبی نمایش می‌دهد
- علی شادمان در چند صحنه عملکرد خوبی دارد و شکل‌های خشونت جسمانی‌اش با پیشرفت نمایش بیشتر می‌شود
- محمدحسن خدایی، منتقد دیگر، معتقد است دولتشاهی احساسات را رویت‌پذیر می‌کند و در بدنش دیده می‌شود
«سحر دولتشاهی در ۲۰ دقیقه ابتدایی نمایش آنچه را باید تا انتها از او ببینیم، نشان‌مان می‌دهد» «سعید چنگیزیان هرچه جلوتر می‌رود، برای حفظ وضعیت و نگه داشتن رابطه، دست به هر کاری می‌زند»
این نمایش که براساس متنی از نمایشنامه‌نویس فرانسوی سیاستین تیری تولید شده، از پرفروش‌ترین آثار تئاتر تهران بوده و تاکنون بیش از ۱۰ میلیارد تومان فروخته است.
