مرگ سرخ بر کوه منار اندیکا: شهید عفت بختیاری
داستان حماسی بی‌بی ماه‌پری، بانوی بختیاری که در قرن گذشته برای حفظ عفت و شرافت خود از بلندای کوه منار پرتاب شد و به نمادی جاودان از شجاعت زنان ایل تبدیل گشت. این روایت تاریخی نشاندهنده اصالت و غیرت زنان بختیاری است.
حماسه بی‌بی ماه‌پری در کوه منار
داستان بی‌بی ماه‌پری از طایفه بابااحمدی ایل بختیاری، یکی از حماسی‌ترین روایت‌های عفت و شجاعت در تاریخ ایران است. این بانوی نجیب که همسر کیخا آدین علی از سرداران وفادار کلبعلی خان دورکی بود، در جریان کوچ ایلیاتی مورد حمله نیروهای خودسر جعفرقلی خان بهداروند قرار گرفت. هنگامی که راه گریزی برای او و فرزندانش معصومعلی، کرمعلی و فلک باقی نماند، ماه‌پری تصمیم گرفت که مرگ سرخ را بر زندگی ننگین ترجیح دهد.
لحظات پایانی یک اسطوره
- طفل شیرخوارش را بوسید و از او خداحافظی کرد
- مینایش (روسری) را بر چشمانش بست تا صحنه سقوط را نبیند
- خود را از بلندای کوه منار به پایین پرتاب کرد
- این عمل شجاعانه باعث جاودانگی نام او در تاریخ شد
خسرو خان سردار ظفر در خاطرات خود نوشت: "زیبایی بی‌نظیر ماه‌پری و فداکاری او برای همیشه در تاریخ خواهد ماند"
داراب رئیسی در شعر حماسی خود سرود: "درود فراوان به آن شیر زن / که شد غیرتش جوهر هر سخن"
امروزه تندیس شهید عفت بختیاری به همت طایفه درویش آدمی ساخته شده و در دژ ملکان نصب گردیده است. داستان ماه‌پری نه تنها یک تراژدی تاریخی، بلکه نمادی از اصالت، غیرت و عزتی است که در فرهنگ زنان این سرزمین ریشه دوانده است.
