باشگاه‌های ورزشی؛ سنگرهای خاموش خوزستان در برابر آسیب‌های اجتماعی

نقش حیاتی باشگاه‌های ورزشی در پیشگیری اجتماعی خوزستان

در شرایطی که شاخص‌های آسیب‌های اجتماعی در استان خوزستان رو به افزایش است، باشگاه‌های ورزشی به‌ویژه باشگاه‌های بدنسازی، نقش تعیین‌کننده‌ای در دور نگه‌داشتن نوجوانان و جوانان از مخاطراتی مانند افسردگی، اضطراب و اعتیاد ایفا می‌کنند. این فضاهای کم‌هیاهو که از سالن‌های بزرگ شهری تا باشگاه‌های کوچک محلی گسترده شده‌اند، سال‌هاست بدون ادعا، هزاران نفر را از مرز آسیب حفظ کرده‌اند. برای جوان خوزستانی، ورزش پیش از آنکه به معنی رقابت باشد، یک پناهگاه اجتماعی است که در آن احساس امنیت می‌کنند، روابط سالم می‌سازند و هویت فردی‌شان شکل می‌گیرد.

• براساس پژوهش‌های بین‌المللی، فعالیت بدنی می‌تواند به‌عنوان یک عامل محافظتی مهم در کاهش گرایش به آسیب‌های اجتماعی عمل کند
• ورزش با تقویت سلامت روان، افزایش تاب‌آوری و ایجاد شبکه‌های ارتباطی سالم، نوجوانان را از محیط‌های پرخطر دور نگه می‌دارد
• نمونه‌های موفق در استان‌های گلستان و یزد نشان می‌دهد حمایت از باشگاه‌های محله‌ای به بهبود شرایط اجتماعی کمک کرده است
• باشگاه‌های خوزستان با چالش‌هایی مانند کمبود سالن‌های استاندارد، نبود حمایت و سخت‌گیری‌های اداری مواجهند
• مربیان محلی بدون امکانات ویژه، با اعتبار انسانی خود بیشترین اثر را در پیشگیری اجتماعی داشته‌اند

“ورزش در خوزستان فقط ورزش نیست؛ ورزش‌امید است. و هیچ سرمایه‌ای برای این استان، گران‌بهاتر از امید نسل جوان نیست.”

“باشگاه یک دیوار آجری نیست؛ یک دیوار دفاعی مقابل آسیب است.”

خوزستان بیش از هر استان دیگری نیازمند نگاه اجتماعی به ورزش است. حفظ، حمایت و توسعه باشگاه‌ها نه یک هزینه، بلکه یک سرمایه‌گذاری اجتماعی حیاتی برای آینده استان محسوب می‌شود.