گریه در احادیث اهل بیت (ع)
امام سجّاد (ع) می‌فرمایند: کسی که قطره‌ای اشک در راه ما بریزد، خداوند غرفه‌ای در بهشت به او عطا می‌کند. این مطلب به بررسی احادیث ائمه درباره فضیلت گریه و اشک ریختن می‌پردازد.
در حال بارگذاری...
گریه و اشک ریختن از نعمت‌های بزرگ الهی است که در احادیث اهل بیت (ع) به‌صورت مفصل به فضیلت و اهمیت آن پرداخته شده است. حضرت علی بن الحسین (ع) می‌فرمایند: «کسی که از دو چشمش قطره‌ای اشک در راه ما بیاید، خداوند متعال در بهشت غرفه‌ای به او عطاء فرماید که روزگارهای بسیاری در آن سکنا گزیند.» این بیان نشان‌دهنده عظمت گریه در راه اهل بیت و جایگاه رفیع آن نزد پروردگار است.
پیامبر (ص) در خطبه حجه الوداع فرمودند: «هر کس چشمانش از ترس خدا اشک ریزد، برای هر قطره اشک او به اندازه کوه احد در ترازوی اعمالش پاداش نهند.»
امام سجّاد (ع) می‌فرمایند: «هیچ قطره‌ای نزد خدا محبوبتر از این دو قطره نیست: قطره خونی که در راه خدا ریخته شود و قطره اشکی که برای خدا در دل شب فرو افتد.»
اشک نشانه رحمت است و امام علی (ع) می‌فرمایند: «گریه چشم‌ها و ترس دلها نشانه رحمت خدای بلندنام است. هرگاه این دو را در خود یافتید، دعا کردن را غنیمت شمرید.» در مقابل، خشکی چشم نشانه شقاوت و بدبختی است چنان که پیامبر (ص) فرمودند: «از نشانه‌های شقاوت و بدبختی خشکیدگی چشم است.» گریه علاوه بر آثار اخروی، تأثیرات دنیوی نیز دارد و امام صادق (ع) می‌فرمایند: «هرگاه چشم در اشک خود غرق شود، گرد هیچ فقر و ذلّتی بر چهره آن ننشیند.»
خبرورزشی
