راز حرکت مجسمه‌های موآی: فناوری باستانی یا اسطوره؟
پژوهش جدید با تحلیل ۱۱ هزار عکس سه‌بعدی نشان می‌دهد ساکنان جزیره ایستر مجسمه‌های عظیم را با تکنیک نوسانی کنترل‌شده جابه‌جا می‌کردند، نه با نیروی کار عظیم. این کشف روایت تاریخی جامعه Rapa Nui را بازنویسی می‌کند.
راز مجسمه‌های راه‌رونده جزیره ایستر
پژوهش انقلابی جدید با تحلیل بیش از ۱۱ هزار عکس سه‌بعدی از معدن سنگ رانو راراکو، اسطوره دیرینه حرکت مجسمه‌های موآی را با علم پیوند زده است. یافته‌ها نشان می‌دهد ساکنان باستانی این مجسمه‌های چندین‌تُنی را نه با الوار، بلکه با تکنیک نوسانی کنترل‌شده جابه‌جا می‌کرده‌اند.
- کارگاه‌های مستقل: مدل سه‌بعدی وجود ده‌ها کارگاه کوچک با سبک‌های سنگ‌تراشی متمایز را تأیید می‌کند
- حرکت نوسانی: گروه‌های کوچک با طناب و هماهنگی دقیق، حرکتی شبیه راه رفتن ایجاد می‌کرده‌اند
- امضای هنری: هر کارگاه ویژگی‌های خاصی در ابرو، فک و چهره مجسمه‌ها حک می‌کرده است
- بازنگری تاریخی: این کشف نیاز به نیروی کار عظیم را رد کرده و توانایی حل مسئله در شرایط سخت را نشان می‌دهد
- پیوند اسطوره و علم: توصیفات اولیه اروپاییان از "راه رفتن" مجسمه‌ها حالا توجیه علمی یافته است
"گروه‌های کوچک می‌توانستند با هماهنگی دقیق، مجسمه را با حرکات نوسانی کنترل شده جابه‌جا کنند"
"هر کارگاه، با امضای خاص خود برای شیب ابروها و زاویه فک، شخصیت خود را در چهره سنگ حک می‌کرد"
این پژوهش روایت جدیدی از تمدن Rapa Nui ارائه می‌دهد که در آن مجسمه‌ها نه نماد فروپاشی، بلکه شاهدی بر نوآوری و چابکی انسان در مواجهه با چالش‌های محیطی هستند.
