غیرعادی‌سازی جریان زندگی و نقش آن در ایجاد شاعرانگی سینمایی
نشست تخصصی «روایت در سینما، نشانه‌شناسی فیلم‌های شاعرانه» با حضور اساتید برجسته در شیراز برگزار شد. در این نشست مباحثی درباره شاعرانگی در آثار کیارستمی، پروست و تورنیه و همچنین اهمیت اقتباس در سینما مورد بررسی قرار گرفت.
شاعرانگی در سینما: از نظریه تا实践
نشست تخصصی «روایت در سینما، نشانه‌شناسی فیلم‌های شاعرانه» با حضور دکتر حمیدرضا شعیری و دکتر بهمن نامورمطلق در پردیس سینمایی هنر شهر آفتاب شیراز برگزار شد. این نشست به بررسی مفهوم شاعرانگی در سینما و ادبیات پرداخت.
دکتر شعیری با بررسی سه اثر کلیدی توضیح داد: «شاعرانگی زمانی شکل می‌گیرد که از منطق اولیه فاصله گرفته و معنایی دیگر هویدا می‌شود». ایشان با مثال‌هایی از «رابینسون کروزوئه» اثر تورنیه، «در جستجوی زمان از دست‌رفته» اثر پروست و «خانه دوست کجاست؟» اثر کیارستمی نشان داد که چگونه غیرعادی کردن جریان طبیعی زندگی موجب ایجاد شاعرانگی می‌شود.
- شاعرانگی در رابینسون کروزوئه: توقف قطره آب در میانه فرود آمدن
- شاعرانگی در مارسل پروست: استحاله قصر سنگی به فواره آب
- شاعرانگی در کیارستمی: تاب‌آوری ایجاد شده توسط تصویر کشدار در
«شاعرانگی در معنای اول نیست، بلکه در معنای دومی نهفته است» - رولان بارت «غیرعادی کردن جریان طبیعی زندگی موجب ایجاد شاعرانگی می‌شود» - نامورمطلق
دکتر نامورمطلق نیز بر اهمیت اقتباس در سینما تأکید کرد و گفت: «اقتباس از پیری متن‌ها جلوگیری کرده و آن را به شکلی ققنوس‌وار زنده نگه می‌دارد». ایشان فیلم «ناخدا خورشید» ساخته ناصر تقوایی را به عنوان نمونه موفق اقتباس بومی معرفی کرد.
این نشست نشان داد که سینمای شاعرانه با ریتم ملایم و غافل‌گیری همراه است و نیاز به پروسه روایی پیچیده ندارد.
