احیای عظمت فکری و علمی ایران از چه راهی میگذرد؟
گلشنی معتقد است تحول فکری بزرگ در ایران بازتاب نیافته و جامعه علمی در فضای میانگیر بیتعریف قرار دارد. او احیای علم در چهارچوب ریشههای الهی و فلسفی را راهحل میداند.
احیای عظمت فکری و علمی ایران
دکتر مهدی گلشنی، از نظریهپردازان برجسته فلسفه علم، در مراسم بزرگداشت خود در اصفهان بر ضرورت احیای هویت علمی ایران تأکید کرد. او معتقد است جامعه علمی کشور در فضای میانگیر و بیتعریف گرفتار شده و از نقشآفرینی تمدنی بازمانده است. به باور گلشنی، علم باید به ریشههای الهی و فلسفی خود بازگردد تا ایران بتواند مسیر تمدنی متفاوتی را طی کند.
- فرهنگ بیتعریف ایران: گلشنی فرهنگ امروز ایران را میانگیر میداند که نه از الگوی اسلامی تبعیت کرده و نه از جنبههای خوب فرهنگ غربی الگو گرفته است.
- فاصله دانشگاه از فلسفه: ریشه مشکلات در فاصله نظام دانشگاهی از پشتوانه فلسفی و جهانبینی اصیل خود است.
- تجربه غرب در جدایی علم از دین: تا قرن نوزدهم دانشمندانی مانند گالیله و نیوتن علم را راهی برای نزدیکی به خدا میدانستند، اما پوزیتیویسم علم را از فلسفه جدا کرد.
- بازگشت غرب به فلسفه: غرب دریافت که علم نمیتواند به پرسشهای بنیادین پاسخ دهد و متفکران غربی دوباره به دین و فلسفه روی آوردند.
- عدم بازتاب در ایران: این تحول فکری در ایران بازتاب نیافته و جامعه علمی همچنان در بحران هویت به سر میبرد.
“اگر علم در ایران به ریشههای فلسفی، الهی و تاریخی خود متصل نشود، جامعه قادر به بازسازی هویت علمی و فرهنگی خویش نخواهد بود.”
“تا زمانی که تفکر دینی و فلسفی در دانشگاهها احیا نشود، هویت فکری و فرهنگی کشور ترمیم نخواهد شد.”
احیای عظمت فکری ایران از مسیر بازتعریف علم در چارچوب ریشههای الهی و فلسفی میگذرد و بدون این تحول، ایران قادر به بازیابی نقش تمدنی خود نخواهد بود.
