گفتوگو با نخستین ستارهشناس زن ایرانی/ این کار صبر و حوصله و ظرافت زنانه میخواهد
شهلا صلحجو، نخستین ستارهشناس زن ایران و معاون رصدخانه ابوریحان بیرونی شیراز، درباره زندگی حرفهای خود و نقش زنان در نجوم صحبت میکند. او از تدریس فیزیک تا کار شبانه در رصدخانه و شکستن مرزهای شغلی مردانه روایت میکند.

گفتوگو با نخستین ستارهشناس زن ایران
این مصاحبه تاریخی با شهلا صلحجو، نخستین ستارهشناس زن ایرانی و معاون رصدخانه ابوریحان بیرونی شیراز انجام شده است. او در دهه ۱۳۵۰ به عنوان جوانترین زن اخترشناس کشور شناخته میشد و مسئولیتهای مهمی در رصدخانه پژوهشی شیراز بر عهده داشت. صلحجو از معدود افرادی بود که "کلید رصدخانه" را در اختیار داشت و شبها به تنهایی از پلههای مارپیچ بالا میرفت تا با تلسکوپ تحقیقاتی کار کند.
مسیر زندگی حرفهای
- تحصیل در دبستان و دبیرستان "مهرآئین" شیراز و ادامه تحصیل در دانشگاه منچستر و سنتآندروز اسکاتلند
- تدریس فیزیک پایه در دانشگاه پهلوی به عنوان نخستین زن در این رشته
- همکاری با اخترشناسان بینالمللی مانند دکتر گاینین در رصد ستارههای دوگانه
- ایجاد توازن بین مادر بودن، تدریس و کار پژوهشی در ارتفاعات رصدخانه
زنان در ستارهشناسی
"ستارهشناسی علم ظریفی است که صبر و حوصله میخواهد، به همین دلیل نسبت زنان در این علم زیاد است"
صلحجو به زنان ستارهشناس بزرگ جهان مانند آنی کانن، مارگارت بربیج و آنتوانت موری اشاره میکند که نقش مهمی در پیشرفت این علم داشتهاند. او معتقد است کارهای ظریف نجومی مانند بررسی طیف ستارهها نیازمند "ظرافت زنانه" است.
شیراز؛ شهر ایدهآل ستارهشناسان
شیراز با ۲۶۰ تا ۲۸۰ شب صاف در سال، شرایط ایدهآلی برای رصد ستارهها فراهم میکند. صلحجو با اشاره به مشکلات آبوهوایی اسکاتلند، شیراز را دارای "زیباترین آسمان دنیا" میداند.
این مصاحبه تصویری الهامبخش از زنی ارائه میدهد که در دهه ۱۳۵۰ توانست مرزهای جنسیتی را در علم نجوم بشکند و راه را برای حضور بیشتر زنان در این رشته باز کند.




