انقلاب هوش مصنوعی در نظام دانشگاهی جهانی: از استادمرکزی تا دانشجومرکزی
هوش مصنوعی تحول پارادایمیک مشابه انقلاب کپرنیکی در آموزش عالی ایجاد کرده است. این مقاله سه انقلاب کلیدی در یادگیری، دسترسی و تعریف دانشگاه را تحلیل میکند و بحران نمرهدهی سنتی را بررسی مینماید.

انقلاب هوش مصنوعی در آموزش عالی
هوش مصنوعی تحولی پارادایمیک در نظام دانشگاهی جهانی ایجاد کرده که مشابه انقلاب کپرنیکی در نجوم است. این تغییر اساساً ساختار سنتی آموزش عالی را دگرگون کرده و از مدل استادمرکزی به سوی دانشجومرکزی حرکت میکند. نویسنده معتقد است این تغییر نه تدریجی بلکه انقلابی است که بحرانهای عمیقی در نظام آموزشی ایجاد کرده است.
بحران نمرهدهی سنتی
- هوش در سطح دکترا: هوش مصنوعی قادر به انجام تکالیف دانشگاهی با کیفیت بسیار بالا است
- بیاعتباری نمره: نمره عالی دیگر نشانه هوش یا تلاش دانشجو نیست
- افزایش تقلب: دانشجویان با کپی کردن از هوش مصنوعی نمرات عالی میگیرند
سه انقلاب کلیدی آینده
۱. انقلاب در یادگیری: هوش مصنوعی به عنوان معلم سقراطی، یادگیری را شخصیسازی و دیالوگی میکند ۲. انقلاب در دسترسی: شکسته شدن "مثلث آهنین" آموزش و افزایش دسترسی به آموزش باکیفیت ۳. انقلاب در تعریف دانشگاه: بازتعریف نقش دانشگاهها بر اساس یادگیری واقعی نه تدریس استاد
"تغییرات پارادایم نه آسان هستند و نه هموار. به برخورد الکترونها و پروتونها فکر کنید که ذرات کاملاً جدیدی آشکار میکنند"
"مدل سنتی آموزش هرگز در مورد یادگیری نبوده، بلکه همیشه در مورد تدریس و اعتباربخشی بوده است"
این تحول اساساً ماهیت آموزش عالی را تغییر داده و دانشگاهها را وادار به بازتعریف نقش خود در عصر هوش مصنوعی میکند.




