ورود آلودگی هوای تهران به مرحله چندلایه و پیچیده
براساس گزارش مرکز اطلاعات علمی جهاددانشگاهی، نتایج ۱۰ مطالعه علمی نشان میدهد آلودگی هوای تهران نهتنها کاهش نداشته بلکه ابعاد تازهای مانند توزیع عمودی ذرات و نقش ازن برجستهتر شده است.
بررسی جامع آلودگی هوای تهران
بر اساس تحلیلهای علمی انجامشده در بازه زمانی ۱۳۸۱ تا ۱۴۰۰، آلودگی هوای تهران وارد مرحله پیچیدهتری شده است. مطالعات نشان میدهد که نهتنها روند آلودگی کاهش نیافته، بلکه ابعاد جدیدی از جمله توزیع عمودی ذرات معلق، تغییرات بلندمدت غلظت آلایندهها و نقش فزاینده آلایندههای ثانویه مانند ازن آشکار شده است.
- ذرات معلق PM۲.۵ و PM۱۰ همچنان عامل اصلی کاهش کیفیت هوا هستند
- تحلیلهای سلامتمحور نشاندهنده افزایش بیماریهای قلبی و تنفسی است
- توزیع عمودی ذرات در ارتفاعات مختلف الگوهای متفاوتی دارد
- مدلهای یادگیری ماشین مانند LSTM در پیشبینی آلودگی عملکرد بهتری دارند
- اجرای قانون هوای پاک با چالشهای سیاستگذاری مواجه بوده است
“آلودگی هوا در تهران ماهیتی پایدار، ساختاری و در برخی حوزهها پیچیدهتر از گذشته دارد.” “ترکیب مدلهای پیشرفته پیشبینی و تحلیلهای سلامتمحور میتواند مسیر واقعبینانهتری برای مدیریت بحران ارائه دهد.”
این پژوهشها تأکید میکنند که مدیریت آلودگی هوای تهران نیازمند نگاه تلفیقی و بلندمدت همراه با نظارت پیوسته و ارتقای زیرساختهای پایش است.
