آفتی که فرهنگ جامعه را میبلعد: نقش عفت اقتصادی در سلامت فرهنگی
مقاله به بررسی مفهوم عفاف در قرآن و روایات پرداخته و تأکید میکند که اصلاح فرهنگی جامعه از مسیر عفت اقتصادی آغاز میشود. سلامت اقتصادی و پرهیز از ربا، رشوه و کمفروشی زیربنای فرهنگ سالم جامعه است.
عفاف؛ بنیان سلامت فرهنگی جامعه
عفاف در منطق قرآن و اهلبیت مفهومی جامع و فراتر از پوشش ظاهری است که حوزههای مختلف زندگی انسان را در بر میگیرد. روایت پیامبر اکرم میفرماید: “أَحَبُّ الْعَفَافِ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی عَفَافُ الْبَطْنِ وَالْفَرْج” که نشاندهنده اهمیت محوری عفت اقتصادی و عفت دامن در نظام تربیتی اسلام است.
- عفاف نگاه: پرهیز از نگاههای آلوده و کنترل چشم
- عفاف گفتار: سخن سالم و بهدور از تحریک
- عفاف رفتار اجتماعی: رعایت حدود شرعی در ارتباطات
- عفاف اقتصادی: پرهیز از مال حرام، رشوه و کمفروشی
- عفاف مصرف: پرهیز از اسراف و لذتهای افراطی
“إِنَّ أَفْضَلَ الْعِبَادَةِ عِفَّةُ الْبَطْنِ وَالْفَرْج” - امام باقر علیهالسلام “عفاف سپری است که انسان را از لغزشها حفظ میکند” - روایت تسنیم
اصلاح فرهنگی جامعه از بستر عفت بطن آغاز میشود، به این معنا که تا سلامت اقتصادی و صداقت در کسبوکار نهادینه نشود، دیگر لایههای فرهنگ بهطور کامل سامان نمییابند. جامعهای که در آن مردم به پاکی درآمد حساس باشند، بستر بروز عفاف در تمام عرصهها خواهد بود.
