توبه داوطلبانه عبدالله شهبازی از حزب توده و همکاری با بازجوها
تحلیل مستند از ادعاهای عبدالله شهبازی درباره دوران بازداشت در حزب توده که نشان میدهد او پیش از همنشینی با احسان طبری، داوطلبانه از مارکسیسم توبه کرده و با تیم بازجویی همکاری گستردهای داشته است.
تحریف تاریخی عبدالله شهبازی در خاطراتش
این تحلیل مستند نشان میدهد که عبدالله شهبازی در روایتهای اخیر خود از دوران بازداشت در سالهای ۱۳۶۱-۱۳۶۲، واقعیات تاریخی را به شکل سیستماتیک تحریف کرده است. شهبازی ادعا میکند که پس از همنشینی با احسان طبری به تدریج از مارکسیسم روی گردانده، در حالی که اسناد پرونده او خلاف این ادعا را ثابت میکند.
شواهد مستند از توبه زودهنگام
- شهبازی از اسفندماه ۱۳۶۱ (پیش از دستگیری طبری) به صورت داوطلبانه توبه نامه نوشته و از مارکسیسم اعلام برائت کرده است
- در نامهی ۱۶ اسفند ۶۱ مینویسد: "برادران! هرچه بیشتر میاندیشم، پی میبرم که در چه لجنزاری فرورفته بودم"
- او پیش از هر بازجویی جدی،主動انه همکاری خود با تیم بازجویی را آغاز کرد
علت واقعی همنشینی با طبری
- طبری پس از سکته مغزی نیاز به کمک برای نوشتن داشت
- شهبازی به دلیل "سابقه بسیار خوب در همکاری با تیم بازجویی" انتخاب شد
- این انتخاب نشاندهنده اعتماد بازجوها به شهبازی بود نه دیدگاه "نیروی فکری"
"در این چند ماه عبدالله شهبازی سابقه بسیار خوبی در همکاری با تیم بازجویی داشت و حتی از همان اسفندماه اعلام کرده بود از مارکسیسم توبه کرده است"
خدمات توابانه شهبازی
- ارائه اطلاعات درباره حدود ۶۰۰ عضو فعال حزب توده
- پیشنهاد نفوذ در تشکیلات باقیمانده حزب
- آمادگی برای مصاحبه تلویزیونی و نگارش مقالات افشاگرانه
- همکاری در تهیه گزارشهای متعدد از وضعیت طبری
"او ۱۰ فروردینماه ۶۲ پا از توبه عقیدتی فراتر گذاشته و خواستار فرصتی عملی برای جبران اشتباهات گذشتهاش میشود"
این اسناد نشان میدهد شهبازی نه تنها از تشکیلات مخفی حزب توده اطلاع داشته، بلکه همکاریهای او فراتر از یک "بریده" و در سطح یک "تواب" فعال بوده است.
