نهج زندگی: هشدار الهی از طریق نعمتها به جای قهر
مقالهای با استناد به نهجالبلاغه و روایات اسلامی که مفهوم «استدراج» را بررسی میکند. هنگامی که نعمتهای الهی پس از معصیت ادامه مییابند، این ممکن است نشانه آزمایش نهایی باشد نه رضایت خداوند. امام علی(ع) میفرمایند: «ای فرزند آدم! هنگامی که میبینی پروردگارت نعمتهایش را پیدرپی بر تو میفرستد در حالی که تو معصیت او را میکنی، از او بترس».
هشدار الهی از طریق نعمتها
این مقاله به بررسی مفهوم عمیق نعمتهای الهی میپردازد که گاهی میتوانند نشانه خطری بزرگ باشند. بر اساس حکمت ۲۵ نهجالبلاغه، هنگامی که خداوند در حالی که انسان مرتکب معصیت میشود، نعمتهایش را پیدرپی بر او میفرستد، این امر باید باعث هشدار شود نه خوشحالی.
مفهوم استدراج الهی
- استمرار نعمت همراه با معصیت نشانه رضایت خداوند نیست
- این phenomenon ممکن است استدراج باشد - یعنی تدریجی به سوی سقوط کشاندهشدن
- نعمتهایی که باعث غفلت از خدا شوند در واقع نقمت هستند
امام علی(ع) میفرمایند: «یَا ابْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِیهِ، فَاحْذَرْهُ»
امام صادق(ع) بیان میکنند: وقتی خدا خیر بندهای را بخواهد، پس از گناه او را تنبیه میکند تا استغفار را به یاد آورد، ولی وقتی شر او را بخواهد، پس از گناه به او نعمت میدهد تا استغفار را فراموش کند
این دیدگاه با آیات قرآن نیز همخوانی دارد که بیان میکنند نعمت همیشه نشانه کرامت نیست و سختیها همیشه نشانه خشم الهی نمیباشد. شاخص حقیقی رابطه قلبی و معنوی انسان با خداست.
