پکن منافع خود در عربستان و امارات را قربانی تهران نمیکند
کارشناس روابط بینالملل تحلیل میکند که چین در سیاست خاورمیانهای خود ایران را شریک مهم اما نه محور اصلی میداند و حاضر نیست منافع گستردهاش در کشورهای عربی را برای تهران قربانی کند. رویکرد پکن مبتنی بر توازن چندجانبه و حداکثرسازی منافع اقتصادی است.
تحلیل سیاست خاورمیانهای چین و جایگاه ایران
سفر وانگ یی، وزیر امور خارجه چین به امارات، عربستان و اردن نشاندهنده تلاش هدفمند پکن برای تعمیق شراکت راهبردی با کشورهای عرب و تقویت نفوذ سیاسی خود در خاورمیانه است. به گفته دکتر فردین قریشی، کارشناس روابط بینالملل، سیاست منطقهای چین بیش از آنکه مبتنی بر همبستگی سیاسی با ایران باشد، بر منطق توازن، مصلحتسنجی و حداکثرسازی منافع اقتصادی استوار است.
- چین میکوشد خود را بهعنوان بازیگر پایدار، کمهزینه و غیرمداخلهگر در قیاس با آمریکا معرفی کند
- موضع چین درباره جزایر سهگانه نشان میدهد راضیکردن شریک عرب ثروتمند را بر حساسیتهای ایران ترجیح داده
- در معماری خاورمیانهای چین، ایران شریک مهم اما بخشی از توازن چندجانبه است نه محور اصلی
- کشورهای جنوب خلیج فارس از نظر سرمایهگذاری و فناوری وزن بیشتری در محاسبات چین دارند
- چین حاضر نیست منافع گسترده خود در عربستان و امارات را برای تهران قربانی کند
“به نظر میرسد در معماری خاورمیانهای چین، ایران یک شریک مهم اما نه «محور اصلی» بلکه بخشی از یک توازن چندجانبه است.”
“چین در لحظات حساس، منافع اقتصادی و ژئوپلیتیک گستردهتر خود را بر حساسیتهای ایران ترجیح میدهد.”
در نهایت، باید چین را نه یک یار منجی بلکه قدرت بزرگ فرصتطلب و محاسبهگری دید که میتوان با آن همکاری کرد اما نمیتوان سیاست امنیت ملی را بر فرض همبستگی بیقید و شرط با آن بنا نهاد.
