روزی که پرویز پرستویی حضرت علی (ع) را دید
پرویز پرستویی در گفتوگویی بیان کرد که هنگام بازی در سریال «امام علی»، بهطور عینی و معنوی، حضرت علی(ع) را احساس کرده و دیده است.
تجربه روحانی پرویز پرستویی در سریال امام علی
پرویز پرستویی، بازیگر نامآشناى سینما و تلویزیون ایران، در گفتوگویی صمیمانه به تجربه منحصر به فرد خود از بازی در سریال تاریخی-مذهبی «امام علی» به کارگردانی میرباقری پرداخت. او با اشاره به مدت زمان طولانی فیلمبرداری این مجموعه که حدود ۱۹ ماه به طول انجامید، خاطرنشان کرد که در پنج ماه از این دوره، به دلیل بلند شدن ریشهایش و مشغولیت کمتر، فرصتی برای تمرین و مرور نقش پیدا کرده است. پرستویی تأکید کرد که در خلال تمرینهایش برای صحنههای مونولوگ، که در آن به نمایندگی از شخصیتهای مختلف با حضرت علی (ع) گفتوگو میکرد، بهطور معنوی حضور امام اول شیعیان را در کنار خود احساس کرده و حتی او را «دیده» است.
- تمرینهای مونولوگ: پرستویی توضیح داد که برای صحنههای خاص، در خلوت و به دور از چشم دیگران، به تمرین میپرداخته و در این لحظات، ارتباطی فراتر از بازیگری را تجربه کرده است.
- راهنمایی کارگردان: به گفته او، کارگردان از وی خواسته بود که تصور کند حضرت علی (ع) در مقابلش نشسته است، و این تمرین ذهنی به تجربه عینی او منجر شد.
- تخیل و واقعیت: پرستویی با اذعان به این که هیچکس تصویر واقعی امام علی را ندارد، اشاره کرد که بر اساس عکسهای تاریخی و شمایلپردازیهای هنری، تخیل خود را به کار گرفته است.
- واکنش دیگران: او با طنز گفت که اگر این تجربه را بازگو کند، ممکن است برخی بگویند «بابا این مخش عیب دارد»، اما بر صحت این احساس درونی پای فشرد.
- نقش گریم: پرستویی از گریمور مجموعه، آقای اسکندری تشکر کرد که با دقت و ظرافت، ریشهای بلند او را برای نقش بافته بود.
پرستویی گفت: "من در اون تمریناتی که میکردم او را دیدم. کسی تصویر واقعی حضرت علی را ندارد اما عکسایی هست، عکسهای سیاه سفید و با زره و سپر و شمایل زیبایی دارد و ما داشتیم تخیل میکردیم."
او در توصیف حال و هوای تمرینات افزود: "میرفتم خانه حضرت امیر و مونولوگ داشتم و شروع میکردم به صحبت. نمیتوانستم به صورت کسی که اصلا نیست نگاه کنم فقط به سینهاش نگاه میکردم."
این روایت، نه تنها گوشهای از پشت صحنه یک اثر ماندگار تلویزیونی را روشن میکند، بلکه به ژرفای باورها و احساسات هنرمندی میپردازد که در آفرینش یک نقش مذهبی، فراتر از بازیگری رفته و به تجربهای معنوی دست یافته است.

