یادداشت حسین کیانی در سوگ بهرام بیضایی: میراث نمایشی ایستاده در برابر ابتذال
حسین کیانی در یادداشتی به تحلیل زندگی و آثار بهرام بیضایی، نمایشنامهنویس بزرگ ایرانی پرداخته و بر میراث فرهنگی ماندگار او تأکید کرده است. بیضایی با آثار شکگرایانهاش تاریخ و فرهنگ ایرانی را بازخوانی کرد و به نسل جوان اعتماد به نفس بخشید.
یادداشت حسین کیانی در بزرگداشت بهرام بیضایی
حسین کیانی در یادداشت تأملبرانگیزی به تحلیل زندگی و آثار بهرام بیضایی، نمایشنامهنویس و کارگردان فقید ایرانی پرداخته است. او با اشاره به ریشههای اسطورهای نام بهرام در فرهنگ ایرانی، بیضایی را ایستاده در برابر ابتذال و سانسور توصیف میکند که تا آخرین روزهای زندگی به آفرینش هنری ادامه داد. کیانی بر نقش بیضایی در بازخوانی تاریخ ایرانی با نگاهی شکگرایانه تأکید کرده و مینویسد که او به جوانان مرعوب شده توسط تئاتر غرب اعتماد به نفس بخشید.
- پژوهشهای یگانه: بیضایی با نمایشنامهها و فیلمنامههایش جایگاهی دائرهالمعارفوار در سینما و تئاتر ایران ایجاد کرد
- آموزگار نسلها: آثارش برای نسلهای بعدی نمایش ایران نقش راهنما و الگو ایفا نمود
- تاریخمندی نوین: او با واکاوی تاریخ مردسالار ایرانی، شیوهای نو در نمایشنامهنویسی جهان ارائه داد
- پیشنهاد بنیاد فرهنگی: کیانی تشکیل بنیادی آکادمیک برای حفظ و بهرهبرداری از میراث بیضایی را پیشنهاد میدهد
- پاسداشت زندگی: به جای سوگواره، بر پاسداشت زندگی و آثار این استاد تأکید شده است
«او از سوگ و شیون و زاری بر مرگِ کسان بیزار بود و چنانکه در فیلم مسافران میگفت: حرف مرگ نزنید!»
«بشود که او برای یاری به سوی ما آید. بشود که از برای زندگی خوش به سوی ما آید.»
یادداشت با ستایش روان بهرام بیضایی به عنوان فرهنگیمردی که مرگ را به هیچ میپنداشت پایان مییابد و بر ضرورت حفظ میراث او برای رشد فرهنگ ایران تأکید میکند.
