توصیه به پزشکیان: وفاق بازی را کنار بگذارید و پشت همتی بایستید

برکناری رئیس کل بانک مرکزی و پیامدهای آن

محمدرضا فرزین در ۸ دی ۱۴۰۴ از ریاست بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران کنار رفت. وی که در ۸ دی ۱۴۰۱ با حکم رئیس جمهور فقید، سید ابراهیم رئیسی عهده دار این سمت شده بود، در هر دو دولت اصولگرا و اصلاح‌طلب رئیس مهم‌ترین نهاد بانکی کشور بود. این موضوع در یک و نیم سال اخیر حرف و حدیث‌هایی درباره حامیان پشت پرده او برانگیخته بود.

سیاست‌های ارزی فرزین در این سال‌ها، چه در دوران رئیسی و چه در زمان پزشکیان، به طور جدی مورد انتقاد اقتصاددانان بود. تمامی تحلیلگران می‌دانستند که سیاست‌های او رهاوردی جز "تسریع" روند سقوط ریال نخواهد داشت. در مدت حدوداً ۱۱۰۰ روز ریاست او بر بانک مرکزی، ارزش دلار از ۴۰ هزار تومان به بالای ۱۴۰ هزار تومان رسید که به معنای کاسته شدن متوسط ۹۰ تومان از ارزش پول ایران در هر روز بود.

• سقوط ارزش ریال به حدی رسید که کسبه جزء مغازه‌ها را تعطیل کردند و به خیابان‌ها ریختند
• کنار رفتن فرزین در این شرایط بیشتر بوی انفعال می‌داد تا تصمیمی مدبرانه
• اگر پزشکیان از ابتدا به حرف دلسوزان گوش می‌داد، کار به اینجا نمی‌رسید

"نقش فرزین، تسریع سقوط ارزش ریال بود که ریشه‌های عمیق‌تری به ویژه در سیاست خارجی دارد"

"مافیا ارزی این روزها به دلیل فاصله نجومی قیمت ارز نیمایی و آزاد، روزهای خوش و پر رونقی را می‌گذراند"

حالا گفته می‌شود عبدالناصر همتی، وزیر استیضاح شده اقتصاد، دوباره به بانک مرکزی برمی‌گردد. اما آنچه در انتظار اوست، توفان فتنه‌های جبهه پایداری است که پیش از این در برابر تلاش او برای اصلاح زیربنایی قیمت ارز ایستادند. موفقیت این تغییر مدیریتی مستلزم حمایت قاطع رئیس جمهور از همتی و کنار گذاشتن روحیه وفاق بازی است.