شبیه‌سازی انسان: دخالت در کار خدا یا استفاده از قوانین الهی؟
بررسی دیدگاههای دینی درباره شبیه‌سازی انسان با استناد به آیات قرآن و موضع کلیسا. این فناوری در چارچوب قدرت الهی قابل توجیه است زیرا هیچ خلقی خارج از اراده خداوند انجام نمیشود.
شبیه‌سازی انسان از منظر دینی
بحث شبیه‌سازی انسان از جنبه‌های مختلف علمی، اخلاقی و دینی مورد بررسی قرار گرفته است. مخالفان معتقدند این کار دخالت در کار خدا و نوعی آفرینش محسوب می‌شود، اما با استناد به آیات قرآن می‌توان گفت این فناوری نیز در راستای اراده الهی است. پاپ ژان‌پل دوم این عمل را نشانه تکبر بشری دانسته است.
- سازوکار شبیه‌سازی شامل انتقال DNA سلول سوماتیک به سلول تخمک است
- در مذاهب اسلامی با استناد به اصل اباحه، شبیه‌سازی ذاتاً مباح است
- آیات قرآن نشان می‌دهد خلقت محدود به روش خاصی نیست
- مجمع الفقه الاسلامی شبیه‌سازی را مصداق خلق نمی‌داند
پاپ ژان‌پل دوم: «آنان از سر تکبر، این باور را در سر دارند که پروژه آنها از پروژه خالق بهتر است»
مجمع الفقه الاسلامی: «این عملیات و مانند آن، خلق یا جزئی از خلق به شمار نمی‌رود»
با توجه به آیات قرآن، هر گونه خلقت حتی از طریق فناوری، بر پایه قوانین الهی استوار است و اگر خداوند این امکان را در نظام خلقت قرار داده، خارج از اراده او نیست.
