سراب وعده‌ها بر پهنه دریاچه ارومیه
دریاچه ارومیه که زمانی نگین فیروزه‌ای شمال غرب ایران بود، امروز با خشکی شدید مواجه شده است. کارشناسان هشدار می‌دهند که حجم آب این دریاچه بیش از ۹۸ درصد کاهش یافته و وضعیت آن بحرانی است. اقدامات احیا کند پیش می‌رود و نیازمند عزم ملی جدی می‌باشد.
وضعیت بحرانی دریاچه ارومیه
دریاچه ارومیه، که روزی یکی از بزرگترین دریاچه‌های شور جهان و مأمن پرندگان مهاجر بود، اکنون به مرز خشکی کامل رسیده است. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهند که بخش‌های شمالی و جنوبی تقریباً به طور کامل خشک شده‌اند و حجم آب آن نسبت به سال ۱۳۷۴ بیش از ۹۸ درصد کاهش یافته است. کارشناسان عوامل اصلی این بحران را کاهش بارندگی‌ها، افزایش دما و برداشت بی‌رویه از منابع آب می‌دانند.
- وضعیت کنونی دریاچه به حدی وخیم است که مقامات دولتی پایین‌ترین تراز آب را اعلام کرده‌اند
- جلسات متعدد کارگروه ملی نجات تشکیل شده اما به راهکار عملیاتی قطعی نرسیده‌اند
- کارشناسان حداقل به ۱۰ تا ۱۵ سال زمان برای احیا نیازمند می‌دانند
- پروتکل‌های اداری و بروکراسی دست و پاگیر مانع اقدامات اورژانسی شده است
- پیشنهاد می‌شود تمرکز بر احیای بخش جنوبی باشد که امکان‌پذیرتر است
عیسی بزرگ‌زاده، سخنگوی صنعت آب: "دریاچه ارومیه احیا می‌شود، اما نه به شیوه‌های گذشته و باید روش‌های قبلی تغییر کند."
مهدی زارع، استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی: "شکست در نجات دریاچه نشان‌دهنده ناتوانی سیستماتیک در گذار از اولویت‌های اقتصادی کوتاه‌مدت به پایداری محیط زیستی بلندمدت است."
راهکارهای مطرح شده شامل اصلاح الگوی کشت، کاهش مصرف آب در کشاورزی، استفاده از آب‌های غیرمتعارف و توسعه سامانه‌های نوین آبیاری است. احیای دریاچه ارومیه نیازمند اجرای سامانه مدیریت جامع و یکپارچه منابع آب و هماهنگی بین‌استانی است.