خصوصی‌سازی با حلقه سهام بسته و بدهی‌های سنگین؛ بن‌بست توسعه
ساختار سهامداری پیچیده و بدهی‌های انباشته، خصوصی‌سازی در ایران را به حلقهای بسته بدل کرده که مانع ورود سرمایه تازه و توسعه شرکت‌ها پس از واگذاری شده است.
خصوصی‌سازی در ایران با چالش‌های ساختاری مواجه است
خصوصی‌سازی در ایران که با هدف کاهش تصدی‌گری دولت و ایجاد رقابت آغاز شد، امروز با دو چالش اصلی روبرو است: ساختار سهامداری پیچیده و بدهی‌های کلان انباشته. این مشکلات مسیر توسعه و نوآوری شرکت‌های واگذارشده را مسدود کرده‌اند.
- مالکیت متقاطع: در صنایعی مانند خودرو، سهام شرکت‌ها توسط خود همان صنعت نگهداری می‌شود
- کاهش رقابت: حلقه بسته مالکیت، امکان ورود سرمایه‌گذاران مستقل را محدود می‌کند
- بدهی‌های سنگین: واگذاری‌ها بدون اصلاح ساختار مالی انجام شده و بدهی‌ها به خریدار منتقل می‌شود
- تأثیر بر توسعه: شرکت‌ها به جای رشد، بر مدیریت بحران مالی متمرکز می‌شوند
- تجارب بین‌المللی: ژاپن و لهستان با اصلاحات ساختاری موفق به حل این مشکلات شدند
"حلقه بسته سهامداری باعث می‌شود کنترل واقعی درون یک حلقه صنعتی بسته بماند"
"بدهی‌های انباشته باعث می‌شود شرکت‌های جدید پس از واگذاری نتوانند بلافاصله وارد فرآیند توسعه شوند"
کارشناسان معتقدند شفافیت مالی، ممنوعیت مالکیت متقاطع و اصلاح بدهی‌ها پیش از واگذاری می‌تواند این بن‌بست را بشکند.