روش تربیت کودک با حیا: از تحمیل به سمت درونی‌سازی
استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد که با بازتعریف مفهوم حیا و حرکت از تحمیل به سمت درونی‌سازی توسط خانواده، مدرسه و رسانه، میتوان نسلی آزاد و باوقار پرورش داد. حیا به عنوان نیروی درونی برای خودمراقبتی اخلاقی معرفی شده است.
تربیت کودک با حیا: از تحمیل به درونی‌سازی
در دنیای امروز که مفاهیم اخلاقی به حاشیه رانده شده‌اند، بازگشت به مفاهیم اصیل تربیتی مانند حیا ضرورتی انکارناپذیر است. حیا نه یک ضعف، بلکه نیروی درونی برای خودمراقبتی اخلاقی، حفظ کرامت انسانی و احترام متقابل است. کودکی که حیا دارد، با درک درونی از ارزش خود و دیگران از خطا فاصله می‌گیرد و نوجوانی که حیا را می‌فهمد، "نه" گفتن را می‌آموزد.
- خودمراقبتی درونی: حیا محافظی درونی است که کودک را حتی در نبود والدین از کار نادرست بازمی‌دارد
- پیشگیری از انحرافات: نوجوان با حیا نسبت به محتوای غیراخلاقی مقاوم‌تر عمل می‌کند
- تقویت احترام متقابل: حیا باعث احترام به حریم دیگران می‌شود
- خودمهارگری: حیا مانند ترمز اخلاقی عمل می‌کند
- تفاوت با خجالت: حیا ریشه در عقل و فطرت دارد، در حالی که خجالت زاییده ضعف روانی است
پیامبر (ص) فرمود: "الحیاء من الإیمان" یعنی حیا بخشی از ایمان است حیا به معنای سرکوب احساسات نیست، بلکه آموزش "چگونه و کجا احساساتت را نشان بدهی" است
احیای حیا نیازمند راهکارهای مؤثری مانند ایجاد الگوهای واقعی در خانواده، استفاده از داستان‌های اخلاقی، تقویت هویت دینی در مدرسه و نظارت هوشمندانه بر رسانه‌ها است.