میراث مهرجویی برای سینمای ایران؛ فیلسوفی که شاعرانه فیلم می‌ساخت
داریوش مهرجویی در طول ۵ دهه فیلمسازی با نگاهی شاعرانه و انسانی توانست سینما را به عرصه‌ای برای بیان فلسفه، جامعه‌شناسی و روان انسان تبدیل کند.
میراث سینمایی داریوش مهرجویی
داریوش مهرجویی یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سینمای ایران بود که در طول پنج دهه فعالیت هنری، با نگاهی شاعرانه و فلسفی توانست سینما را به رسانه‌ای برای بیان عمیق‌ترین مفاهیم انسانی تبدیل کند. آثار او تلفیقی از رئالیسم اجتماعی، سوررئالیسم و اقتباس‌های ادبی بودند که لایه‌های پنهان روح انسان را آشکار می‌ساختند. مهرجویی نه تنها فیلمسازی تأثیرگذار بود، بلکه متفکری بود که آثارش همواره بازتابی از پیچیدگی‌های فردی و اجتماعی ایران بودند.
- شاعرانگی در دل رئالیسم با آثاری مانند «گاو» و «هامون»
- تلفیق سینما و ادبیات با اقتباس از آثار نویسندگان بزرگ
- سه‌گانه زنانه با فیلم‌های «سارا»، «پری» و «لیلا»
- نگاه انسانی به زندگی عادی در آثاری مانند «مهمان مامان»
- میراث پایدار برای سینمای شاعرانه ایران
«مهرجویی با قاب‌بندی‌های دقیق، نورپردازی شاعرانه و فضاسازی‌های ملموس، حس نوستالژی، عشق و درد را به تصویر می‌کشید»
«در آثار او، انسان همواره در جست‌وجوی معناست و میان اضطراب، عشق، شکست و رستگاری به دنبال حقیقت می‌گردد»
سینمای مهرجویی میراثی ماندگار برای سینمای ایران به جای گذاشته که همچنان الهام‌بخش نسل‌های جدید فیلمسازان است.