خانه امیربهادر، پایگاه اسرارآمیز انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی یکی از نهادهای ارزشمند در تاریخ معاصر ایران است که نقش بسزایی در حفظ و انتقال میراث فرهنگی، ادبی و تاریخی کشور داشته است. این انجمن از سال ۱۳۰۱ فعالیت خود را آغاز کرد.
تاریخچه انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی که در ابتدا با نام «انجمن آثار ملی» شناخته می‌شد، در پاییز سال ۱۳۰۱ خورشیدی به ابتکار عبدالحسین تیمورتاش و چند نفر دیگر از رجال آن عصر بنیاد نهاده شد. هدف اولیه این انجمن «ازدیاد علاقه عامه به آثار قدیمی تاریخی و علمی و صنعتی ایران» و نگهداری صنایع مستظرفه و صنایع دستی بود. از مهم‌ترین اقدامات این انجمن می‌توان به برگزاری جشن هزاره فردوسی در سال ۱۳۱۳ اشاره کرد که به مناسبت گذشت هزار سال از درگذشت حکیم ابوالقاسم فردوسی برگزار شد و منجر به ساخت آرامگاه فردوسی در توس گردید.
- تأسیس موزه و کتابخانه در تهران
- ثبت و طبقه‌بندی آثار ملی
- ساخت تندیس‌ها و آرامگاه‌های بزرگان ایران
- برگزاری مراسم بزرگداشت برای مفاخر فرهنگی
- کمک به بازسازی بناهای تاریخی در شهرهای مختلف
«اهداف انجمن شامل تجلیل از بزرگان ایران از طریق نشر آثارشان، ساخت آرامگاه‌ها و تندیس‌ها، و کمک به توسعه کتابخانه‌ها و موزه‌ها بود.»
«این انجمن در ساختمانی تاریخی و زیبا در محله امیربهادر تهران مستقر است که پیش‌تر خانه حسین پاشا ملقب به امیر بهادر بوده است.»
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در طول سال‌های فعالیت خود سه دوره مختلف را پشت سر گذاشته و با اقدامات ارزشمندش توانسته است میراث گران‌بهای شعر، ادب و حکمت ایرانی را به نسل‌های جدید منتقل کند.