جستوجوی عشق، هویت و مرگ در «دریای آبی عمیق»
بررسی روانشناختی فیلمتئاتر «دریای آبی عمیق» با تمرکز بر مفاهیم عشق، رابطه، هویت و مرگ توسط مجید کیانیان و آرام محضری در خانه هنرمندان ایران
تحلیل روانشناختی فیلمتئاتر «دریای آبی عمیق»
فیلمتئاتر «دریای آبی عمیق» به کارگردانی مشترک کری کرکنل و متیو اموس، داستان همسر یک قاضی بریتانیایی را روایت میکند که در دام عشق سوزان یک خلبان نیروی هوایی گرفتار میشود. این اثر بخشی از بسته تراژدیهای مدرن روانشناختی محسوب میشود و در چهل و چهارمین برنامه سلسله جلسات نمایش فیلمتئاترهای شاخص در خانه هنرمندان ایران به نمایش درآمد.
- مفاهیم کلیدی: عشق، رابطه، هویت و مرگ به عنوان چهار محور اصلی اثر شناسایی شدهاند
- نگاه روانشناختی: بررسی چگونگی تجسم مضامین روانشناسی مدرن در عناصر فرمی تئاتر
- نمادگرایی: صحنههای نمادین مانند صحنه خداحافظی شخصیت اصلی که پر از تضادهای درونی است
- طراحی صحنه: هماهنگی فضای فشرده خانه با اضطراب درونی شخصیتها
- دیالوگها: توجه ویژه به باند صدا و نوع گفتار شخصیتها
مجید کیانیان: "در فرم است که معنا متولد میشود. روانشناسی مدرن چگونه مضامین خود را در صورتهای بلاغی تجسم میبخشد"
آرام محضری: "این چهار محور، مفاهیم اصلی هستند که میتوان درباره آنها در ارتباط با این اثر صحبت کرد"
