«لعبتکان»، سفری مدرن در شاهنامه

لعبتکان: پلی بین ادبیات کهن و مدرن

کتاب «لعبتکان» اثر مهرداد صدقی یک رمان تخیلی است که محور اصلی داستان آن «گم شدن در زمان» است. نویسنده با ظرافت خاصی، این محور را به داستان‌های شاهنامه پیوند می‌دهد و شخصیت‌های داستان در برهه‌های مختلف تاریخی سرگردان شده و با شخصیت‌های اساطیری شاهنامه مواجه می‌شوند. این اثر فراتر از یک داستان سرگرم‌کننده، تبدیل به تجربه‌ای فرهنگی و ادبی می‌شود که خواننده را با میراث غنی ادبی ایران آشنا می‌سازد.

• تلفیق تاریخ و تخیل: کتاب مرز میان واقعیت و تخیل را کم می‌کند و امکان مقایسه زندگی امروز با گذشته تاریخی ایران را فراهم می‌آورد
• بررسی احساسات انسانی: به روابط میان شخصیت‌ها و موضوعاتی مانند هویت، دوستی و وفاداری می‌پردازد
• زبان تصویرپرداز: نویسنده با زبانی ساده اما پرمایه صحنه‌های پرجزئیات را زنده کرده است
• روایت غیرخطی: ساختار کتاب به گونه‌ای است که روایت هر شخصیت به صورت مستقل بیان می‌شود
• عدم پایان بسته: داستان پس از ۹۲۴ صفحه به پایان نمی‌رسد که ممکن است برای برخی خوانندگان خسته‌کننده باشد

«ای کاش من هم با این گروه دانشجویی در زمان گم می‌شدم» - این جمله نشان‌دهنده تاثیرگذاری کتاب در جذب خواننده به درون داستان است

«تخیل و تاریخ می‌توانند دوشادوش هم حرکت کنند و روایتی تازه برای نسل امروز خلق کنند» - این مفهوم هسته اصلی اثر را تشکیل می‌دهد

لعبتکان برای علاقه‌مندان به ادبیات کهن و تاریخ ایران فرصتی ارزشمند است تا در دل یک داستان جذاب، با بخشی از میراث فرهنگی کشورمان آشنا شوند. این کتاب نشان می‌دهد که تخیل می‌تواند پلی میان گذشته و حال بسازد و داستان‌هایی خلق کند که هم سرگرم‌کننده و هم آموزنده باشند.