نقد مصوبه مجلس درباره حق پخش مسابقات ورزشی و مغایرت آن با قانون اساسی
تحلیل حقوقی مصوبه مجلس شورای اسلامی در مورد حق پخش مسابقات ورزشی که اختیار پخش را به باشگاهها داده در حالی که تأسیس شبکههای خصوصی مغایر قانون اساسی است.
نقد حقوقی مصوبه حق پخش مسابقات ورزشی
این مقاله به نقد مصوبه مجلس شورای اسلامی در خصوص حق پخش مسابقات ورزشی میپردازد. نویسنده با استناد به قانون اساسی ایران و نظریه شورای نگهبان اشاره میکند که تأسیس شبکههای خصوصی رادیو و تلویزیونی مغایر اصل ۴۴ قانون اساسی است. در چنین شرایطی، دادن اختیار به باشگاهها برای عدم توافق با رسانه ملی جهت پخش مسابقات، دارای ایرادات حقوقی متعدد است.
- مصوبه اخیر مجلس در لایحه نظام جامع باشگاهداری، کلیه حقوق پخش را به باشگاهها منتقل کرده
- این مصوبه امکان محرومیت مردم از تماشای مسابقات ورزشی را فراهم میآورد
- پیشینه اختلافات حق پخش به مجلس ششم بازمیگردد که مصوبه مشابهی تأیید نشد
- درآمدهای صدا و سیما از تبلیغات ورزشی به خزانه دولت واریز میشود
- پخش مسابقات توسط رسانه ملی نقش حیاتی در توسعه ورزش کشور داشته است
“در کشوری که رادیو و تلویزیون دولتی است باید رویدادهای مهم ورزشی توسط این رسانه به صورت فراگیر و رایگان پخش شود.”
“تقویت بنیه مالی باشگاهها نباید منجر به سلب امتیاز پخش از صدا و سیما و محرومیت عموم شود.”
نویسنده پیشنهاد میکند به جای این مصوبه، از طریق ایجاد ردیف بودجه اختصاصی در وزارت ورزش و جوانان به تقویت مالی باشگاهها پرداخته شود.
