تفسیر ساختار معنایی سوره یوسف (ع): رویکردی عرفانی و هرمنوتیکی
کتاب «تفسیر ساختار معنایی سوره یوسف (ع)» تألیف سید سلمان صفوی با روش هرمنوتیکی به تحلیل انسجام معنایی این سوره پرداخته و آن را نه تنها روایتی تاریخی، بلکه راهنمایی عرفانی برای سفر روح معرفی میکند.

تفسیر عرفانی سوره یوسف با رویکرد ساختار معنایی
کتاب «تفسیر ساختار معنایی سوره یوسف (ع)» اثر سید سلمان صفوی با استفاده از روش «ساختار معنایی هرمنوتیکی» به تحلیل انسجام شگفتانگیز روایی-معنایی این سوره میپردازد. این اثر که در ۲۱۵ صفحه منتشر شده، سوره یوسف را نه فقط یک روایت تاریخی، بلکه راهنمایی عرفانی میداند که سفر روح از تاریکیهای چاه و زندان به نور وزارت و وصال را ترسیم میکند.
- ساختار حلقوی سوره نشاندهنده تلفیق هنرمندانه عناصری مانند تعلیق، نمادپردازی و شخصیتپردازی است
- مضامین سوره حول محور توحید، عرفان، عمل صالح و اصالت قرآن میچرخد
- تحلیل ایزوتوپیهای واژگانی، موضوعی و عرفانی گواه زیباییهای ادبی و تعالیم اخلاقی سوره است
- نویسنده تأکید دارد که یوسف (ع) از الگوی «اصلاح از درون» در تعامل با نظام سیاسی پیروی کرد
- این اثر ادامهدهنده مجموعه تفاسیر ساختار معنایی سورههای دیگر قرآن توسط همین نویسنده است
صفوی در جمعبندی مینویسد: “سوره یوسف علاوه بر انسجام روایی، انسجام معنایی نیز دارد و بر توحید، نبوت، تأویل و ریاضت نفس تمرکز دارد.”
نویسنده اشاره میکند: “این سوره زیباییهای ادبی خیرهکننده را با تعالیم اخلاقی و عرفانی درهم آمیخته است.”
این پژوهش با رویکرد کلنگر به تحلیل سوره پرداخته و آن را نمونهای شگفتانگیز از هنر روایتگری قرآن معرفی میکند.
