ضرورت روایتگری در دوران پسا جنگ برای ثبت حافظه زنده ملت
مرضیه نفری پژوهشگر تأکید کرد: روایتگری پسا جنگ به حقیقتهای فراموششده جان میبخشد و از تحریف تاریخی جلوگیری میکند. ثبت تجربههای جنگ برای حفظ حافظه جمعی ضروری است.
ضرورت روایتگری در دوران پسا جنگ
مرضیه نفری پژوهشگر و کارشناس در نشست «روایتگری در زمانه پساجنگ» بر اهمیت ثبت حافظه جمعی ملت پس از جنگ تأکید کرد. او با اشاره به تجربه جنگ هشتساله و درگیری اخیر خردادماه، گفت روایتگری مانع فراموشی حقیقتها شده و از تحریف تاریخی جلوگیری میکند. نفری خاطرنشان کرد: «روایتگری پسا جنگ یعنی جان دوباره دادن به حقیقتهایی که ممکن است در هیاهوی روزمرگی از یاد بروند.»
- روایتگری انسانیت را به آمار جنگ بازمیگرداند و مانع تبدیل انسانها به عدد میشود
- ثبت نظاممند تجربهها به عنوان منبع تاریخی معتبر ضروری است
- هر فردی حتی با最简单的 یادداشتها میتواند در حفظ حافظه تاریخی مشارکت کند
- روایتهای متنوع از شهرها و مشاغل مختلف تصویر واقعیتری از جنگ ارائه میدهد
- فراموشی «مرگ دوم» است و جامعه را از هویت تاریخی خود تهی میکند
«اگر ما ننویسیم، دیگران ما را روایت میکنند و این یعنی تحریف. ثبت روایتها فقط یک کار فرهنگی نیست، بلکه نوعی مصونسازی تاریخی است.»
«فراموشی خطرناکتر از خود جنگ است، چون ما را از چرایی مقاومت و ایستادگی دور میکند.»
نفری تأکید کرد مشارکت عمومی در روایتگری و ثبت علمی تجربهها میتواند حافظه زنده ملت را برای نسلهای آینده حفظ کند.
