سرهنگ جوانبخت: ضعف درک خطر، ریشه بسیاری از تصادفات رانندگی
رئیس اداره تصادفات پلیس راهور تهران بزرگ تأکید کرد که درک خطر و پیشبینی موقعیتهای پرریسک مهمترین عامل در کاهش تصادفات است. عابران پیاده کمآگاهترین گروه ترافیکی معرفی شدند.
نقش حیاتی درک خطر در پیشگیری از تصادفات رانندگی
سرهنگ رابعه جوانبخت، رئیس اداره تصادفات پلیس راهور تهران بزرگ، بر اهمیت «درک خطر» به عنوان پایه اصلی پیشگیری از تصادفات تأکید کرد. وی درک خطر را توانایی فرد در شناسایی، ارزیابی و واکنش به خطرهای بالقوه محیطی دانست که بسته به شرایط و ویژگیهای فردی متفاوت است. جوانبخت تصریح کرد که درک خطر به معنای پیشبینی خطر است نه ترس از آن، و فردی که بتواند خطرهای بالقوه را تشخیص دهد میتواند با رفتار مناسب از وقوع حوادث جلوگیری کند.
عوامل مؤثر در شکلگیری تصادفات
- زنجیره انسان، راه، وسیله نقلیه و شرایط محیطی چهار ضلع اصلی حوادث ترافیکی هستند
- درک خطر در دسته خطاهای انسانی قرار میگیرد و نقش تعیینکنندهای دارد
- رانندگانی که خطر را زودتر تشخیص دهند فرصت بیشتری برای واکنش دارند
عوامل مؤثر بر درک از خطر
- تجربه رانندگی مهمترین عامل است
- سن و ویژگیهای فردی تأثیرگذارند (رانندگان جوان درک خطر کمتری دارند)
- جنسیت نیز مؤثر است (خانمها درک خطر بالاتری دارند)
"راننده خوب کسی است که خطرها را پیشبینی کرده و برای آنها برنامهریزی میکند" "درک خطر پایینتر باعث بروز رفتارهای پرخطر مانند سرعت غیرمجاز و سبقت نابجا میشود"
جوانبخت در پایان به راهکارهای افزایش درک خطر از جمله شبیهسازی موقعیتهای خطر، آموزش تصویری از تصادفات واقعی و استفاده از آزمونهای درک خطر اشاره کرد که میتوانند به شکلگیری رفتار ایمن در ناخودآگاه افراد کمک کنند.
