مسئولیت اجتماعی در خدمت تاب‌آوری شهر
کارشناس سیاستگذاری شهری می‌گوید: بدون چارچوب قانونی و نقش‌آفرینی فعال بخش خصوصی در کنار مدیریت شهری، تاب‌آوری تهران در برابر بحران‌ها شکننده خواهد ماند. این یادداشت به بررسی ضرورت قانون‌گذاری برای مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در شرایط بحران می‌پردازد.
مسئولیت اجتماعی در خدمت تاب‌آوری شهری
این یادداشت به ضرورت قانون‌گذاری برای مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در شرایط بحران می‌پردازد. در حادثه خرداد ۱۴۰۴ که تهران زیر هجوم پهپادها و موشک‌ها قرار گرفت، شهرداری تهران نخستین نهاد عملیاتی حاضر در صحنه بود اما نبود سازوکارهای هماهنگی با بخش خصوصی آشکار شد. تجربه نشان داد که تاب‌آوری شهری بدون نهادینه‌سازی مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در چارچوبی الزام‌آور شکننده می‌ماند.
- مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در ایران هنوز به صورت نهادی شکل نگرفته
- نیاز به ارتقا از سطح نمادین به سطح حکمرانی شهری
- شرکت‌ها باید پیش از بحران سهم خود را در خدمات حیاتی تعیین کنند
- تجربیات جهانی نشان می‌دهد سازمان‌دهی پیش از بحران ضروری است
- تهران به‌عنوان کلان‌شهر نیازمند ساختار قانونی برای مشارکت بخش خصوصی است
"مسئولیت اجتماعی اگر پیش از بحران سازمان‌دهی نشود، در دل بحران قابل خلق نیست"
"در جهان امروز، تاب‌آوری شهری دیگر مفهومی شاعرانه یا آرمانی نیست؛ بلکه شاخصی از توان حکمرانی شهری است"
پیشنهاد اصلی الحاق فصل «وظایف شرکت‌ها در شرایط بحران» به طرح مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در مجلس شورای اسلامی است که در آن شهرداری به‌عنوان نهاد هماهنگ‌کننده اصلی معرفی شود.