چرا دبستانیها دیگر مدرسه را دوست ندارند؟
تحلیل دلایل اضطراب و بیعلاقگی دانشآموزان دبستانی به مدرسه، بر اساس نظرسنجی از دانشآموزان، والدین و کارشناسان آموزش که عوامل اصلی را فشارهای تحصیلی، ساختار سنتی مدارس و انتظارات بالای خانوادهها میدانند.
اضطراب دانشآموزان دبستانی و دلایل بیعلاقگی به مدرسه
بررسیهای انجامشده نشان میدهد که بخش قابلتوجهی از دانشآموزان دبستانی از محیط مدرسه فراری هستند و خانه را ترجیح میدهند. این مسئله با آمارهای نگرانکننده از افزایش اضطراب و افسردگی در بین دانشآموزان همسو است. نظرسنجی از دانشآموزان تهران نشان داد که بسیاری از آنان اجباری بودن مدرسه، نیمکتهای ناراحت و ترس از معلمان و ناظمان را از دلایل اصلی عدم علاقه خود میدانند.
- فضای رقابتی شدید و تأکید بر نمره و حفظیات به جای یادگیری عمیق
- فشار والدین برای کسب نتایج بهتر و مقایسه دانشآموزان با یکدیگر
- ساختار سنتی مدارس که نیازهای روانی و عاطفی کودکان را نادیده میگیرد
- ترس از امتحانات و پرسشوپاسخهای کلاسی که منجر به اضطراب میشود
- عدم احساس امنیت در محیط مدرسه و روابط نامطلوب با کادر آموزشی
محمدرضا نیکنژاد، کارشناس آموزش هشدار میدهد: “بسیاری از دانشآموزان بیش از ۷۰ درصد از ساختار آموزشی بریدهاند و آموزش نباید فقط برای کنکور و شغل باشد.”
زیبا عبدالحسینی، کارشناس آموزش ابتدایی میگوید: “متأسفانه بسیاری از خانوادهها به جای رفع مشکلات، بار آموزش را بهطور کامل بر دوش معلم میگذارند.”
کارشناسان تأکید دارند که ادامه این روند میتواند به پیامدهای جدی مانند افسردگی، بیعلاقگی به تحصیل و حتی خودکشی منجر شود. نیاز به بازنگری اساسی در سیستم آموزشی و توجه به نیازهای فردی دانشآموزان بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.
