رنگ نخلی که هویت ایرانی را رقم زد؛ نقد سینمای کوتاه و سلبریتی‌بازی
سامان علی‌نژادیان کارگردان فیلم کوتاه تجربی «رنگ نخل» درباره نماد هویتی نخل در جنوب ایران و نقد فضای فعلی سینمای کوتاه گفتگو کرده است.
رنگ نخل؛ نماد مقاومت و هویت ایرانی
فیلم کوتاه تجربی «رنگ نخل» به کارگردانی سامان علی‌نژادیان که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشت، تلاشی برای بازآفرینی حافظه جمعی جنوب ایران است. این فیلم بر اساس تجربیات شخصی کارگردان در آبادان شکل گرفته و نخل را به‌عنوان نمادی از هویت ملی و مقاومت به تصویر می‌کشد. علی‌نژادیان تأکید می‌کند که نخل در جنوب ایران، به‌ویژه آبادان، نه یک درخت معمولی بلکه موجودی شبیه انسان است که واحد شمارش آن «نفر» محسوب می‌شود.
- نخل‌های مناطق مرزی با وجود تیرخوردگی و آسیب‌های محیطی همچنان زنده‌اند و بار می‌دهند
- فیلم با تم رنگی قرمز شروع می‌شود و نمادهای ملی را در طول روایت نشان می‌دهد
- استفاده از تکنیک‌های خلاقانه فیلمبرداری، تدوین و هوش مصنوعی برای خلق اثر
- بهره‌گیری از موسیقی‌های بومی جنوب و صداهای محیطی ضبط‌شده
- نقد فضای سلبریتی‌بازی و فاصله‌گیری برخی فیلمسازان از جامعه مستقل
«رنگ نخل تلاشی برای بازآفرینی حافظه جمعی جنوب است؛ جایی که سوختن پایان نیست، آغاز رنگ است»
«سینمای تجربه‌گرا برای من نوعی خلوت شخصی است، فضایی آزاد برای بیان دغدغه‌های شخصی»
این فیلم ضمن پرداختن به هویت جنوب ایران، نقدی بر فضای کنونی سینمای کوتاه و فاصله‌گیری برخی چهره‌ها از جامعه فیلمسازان مستقل ارائه می‌دهد.
