پویش «مقابل ایران دوباره زانو میزنید»؛ از شکست والرین تا مقاومت مدرن
یک استاد بازنشسته دانشگاه پویش فرهنگی «مقابل ایران دوباره زانو میزنید» را پاسخی استراتژیک به «جنگ روایتها» دانست که میکوشد با عبور از گفتمان دفاعی، به خلق امید فعالانه بپردازد. این کمپین با رونمایی از مجسمه والرین در برابر شاپور دوم ساسانی، نماد ایستادگی ایران است.

پویش فرهنگی مقاومت و هویت ملی
پویش «مقابل ایران دوباره زانو میزنید» یک حرکت فرهنگی استراتژیک است که توسط شهرداری تهران راهاندازی شده و با رونمایی از مجسمه نمادین زانو زدن والرین، امپراتور روم، در برابر شاپور دوم ساسانی به اوج رسیده است. این پویش که در میدان انقلاب تهران با حضور هزاران نفر برگزار شد، هدف اصلی آن تقویت حس غرور ملی و خودباوری از طریق بازخوانی روایتهای تاریخی است. به گفته فاطمه تاجیک، استاد بازنشسته دانشگاه، این حرکت صرفاً یک شعار احساسی نیست بلکه پاسخی به نقشهای فرهنگی است که میکوشد ایران را به عنوان بازیگر منفعل در صحنه جهانی تعریف کند.
- عبور از گفتمان دفاعی به سمت خلق امید فعالانه
- بازتعریف هویت جمعی در مواجهه با چالشهای جهانی
- تبدیل مصرف کالای داخلی از اجبار به انتخاب هوشمندانه
- نقش هنر در خلق «زیباییشناسی مقاومت»
- دیپلماسی فرهنگی تهاجمی از طریق علم و نوآوری
این استاد دانشگاه تأکید کرد: "ما با پدیدهای پیچیده به نام «جنگ روایتها» روبهروییم، در این جنگ، آنچه تعیینکننده است، توانایی ما در تولید «روایت مقاومت» مبتنی بر واقعیتهای تاریخی و ظرفیتهای معاصر است."
تاجیک در پایان افزود: "اگر بتوانیم معنای «ایران» را در ذهن نسل جوان با مفاهیمی چون تابآوری، نوآوری و غنای فرهنگی گره بزنیم، آنگاه هیچ نیرویی توانایی به زانو درآوردن این ملت را نخواهد داشت."
این پویش تلاشی برای پیوند گذشته و حال است و موفقیت آن بستگی به پذیرش عمومی دارد، اما میتواند الگویی برای استفاده از تاریخ در سیاستهای فرهنگی باشد.




