«آخرین اغواگری زمین»: پناه هنرمندانه به کلمات در آثار مارینا تسوتایوا
کتاب «آخرین اغواگری زمین» مجموعهای از هفت جستار مارینا تسوتایوا درباره شعر، هنر و ارتباط آنها با ضمیر انسانی است. این اثر بازتابدهنده زندگی پرتلاطم شاعر در دوران پرآشوب تاریخ روسیه و اعتقاد عمیق او به قدرت شفابخش کلمات میباشد.
کتاب «آخرین اغواگری زمین» و جهانبینی شاعرانه تسوتایوا
کتاب «آخرین اغواگری زمین» اثر مارینا تسوتایوا با ترجمه الهام شوشتریزاده، مجموعهای از هفت جستار است که به تأملات عمیق درباره هنر، شعر و زندگی میپردازد. این نوشتهها نه تنها بحثهای فلسفی و زیباشناسانه را مطرح میکنند، بلکه بازتابدهنده تجربههای زیسته شاعر در دوران پرآشوب تاریخ روسیه هستند. تسوتایوا که یکی از چهار شاعر بزرگ روس قرن بیستم محسوب میشود، در این جستارها هنر و شعر را پناهگاه خود در برابر مشکلات زندگی و جامعه سیاستزده میداند.
- تأثیر شرایط تاریخی بر محتوای جستارها
- زبان شاعرانه ترکیبی از شورمندی و اندیشه فلسفی
- تجربه زنانه در ادبیات مهاجرت روسیه
- مقاومت شاعرانه در برابر بیرحمی زمانه
- اهمیت هنر جهانی بدون مرزهای زمانی و مکانی
«هنر وسوسه است، شاید آخرین ظریفترین و مقاومت ناپذیرترین، اغواگری زمین. آن پاره ابر واپسینِ آسمان.»
«اثر هنری جهانی یعنی اثری که همه چیز خود را به پای عصر و سرزمینش بریزد و از این طریق همه چیزش را به همه ی اعصار و سرزمینهای دیگر هم پیشکش کند.»
این کتاب نمونهای ارزشمند از زیست شاعرانه در شرایط دشوار و تأمل بر معنای هنر به عنوان نجاتبخش روح انسان ارائه میدهد.
