کتابخانهای روی آب؛ زنان میسیسیپی با بار کتاب و فانوس
در اوایل قرن بیستم، زنان قایق کتاب با تبدیل لنجهای قدیمی به کتابخانههای شناور، دانش را به مناطق محروم حاشیه رودخانه میسیسیپی رساندند. آنها ثابت کردند که آموزش حتی در سختترین شرایط نیز ممکن است.

کتابخانههای شناور زنان میسیسیپی
در سال ۱۹۰۴، زمانی که شهرهای حاشیه رودخانه میسیسیپی دسترسی کمی به مدارس یا کتابخانهها داشتند، گروهی از زنان به نام «زنان قایق کتاب» دانش را به آب آوردند. آنها شامل مربیان، بیوهها و رویاپردازانی بودند که لنجهای قدیمی را به کتابخانههای شناور تبدیل میکردند و از شهری به شهر دیگر میرفتند تا کتاب، روزنامه و امید را به خانوادههای کنار رودخانه برسانند.
النور فینچ، معلم سابق مدرسهای از آیووا، پسانداز خود را صرف خرید یک لنج باری از رده خارج کرد و آن را به همراه دوستانش به کتابخانهای شناور به نام «دانش زیبا» تبدیل کردند. این قایق مجهز به قفسههای کتاب، چراغهای نفتی و یک دستگاه چاپ دستی برای تولید جزوه بود.
- کودکان با دیدن قایق کتاب به سمت ساحل میدویدند و فریاد میزدند: "کتابخانه اینجاست!"
- کشاورزان محصولات خود را با کتابهای امانتی معاوضه میکردند
- زنان دروس خواندن را روی عرشه قایق و با نور فانوس آموزش میدادند
- حتی در زمستانهای سخت، النور کیسههای کتاب را روی پشت خود حمل میکرد
- این حرکت الهامبخش ایجاد کتابخانههای شناور مشابه در سایر ایالتها شد
النور فینچ گفت: "رودخانه فقط میخوابد، داستانها نمیخوابند." کودکان فریاد میزدند: "کتابخانه اینجاست!" هنگام رسیدن قایق
