نیما یوشیج؛ بنیانگذار شعر نو فارسی و تحولآفرین ادبیات
نیما یوشیج، شاعر مازندرانی که با اشعاری مانند «افسانه» و «مرغ آمین» ساختار شعر فارسی را دگرگون کرد و آن را از قید وزن سنتی رها ساخت. او شعر را به زندگی مردم نزدیک کرد و آگاهی اجتماعی را در ادبیات ترویج داد.
نیما یوشیج و انقلاب در شعر فارسی
نیما یوشیج، شاعر نوآور مازندرانی، با شعر نو انقلابی در ادبیات فارسی ایجاد کرد. او که در روستای یوش مازندران متولد شد، شعر را از قالبهای سنتی رها ساخت و به آن روح انسانی بخشید. نیما معتقد بود شعر باید بازتاب زندگی واقعی باشد، نه صرفاً توصیف طبیعت یا تغزل.
- تحول در ساختار شعر: نیما با شکستن وزن و قافیه سنتی، راه را برای شعر مدرن فارسی گشود
- تلفیق طبیعت و انسان: در شعر او عناصر طبیعی مانند باد و برف سخن میگویند و نمایندهی اندیشههای انسانی هستند
- گذار از فردی به جمعی: مسیر فکری نیما از «افسانه» (خیال فردی) به «مرغ آمین» (آگاهی جمعی) حرکت کرد
- زبان مردمی: او زبان ساده و گفتاری را در شعر ترویج داد که میراثی برای شعر معاصر شد
- تأثیرپذیری از ادبیات اروپا: تحصیل در مدرسه سنلویی و آشنایی با شعر فرانسه در شکلگیری نگاه نوین او مؤثر بود
محمد جمالی پژوهشگر: “نیما تنها وزن و قافیه را دگرگون نکرد، بلکه زاویه دید ما را نسبت به انسان و جهان تغییر داد.”
لیلا اسدی شاعر: “نیما از خیال فردی به آگاهی جمعی رسید و در واقع مسیر فکری او از رؤیا به مسئولیت اجتماعی حرکت میکند.”
نیما یوشیج نه تنها پدر شعر نو فارسی، بلکه نماد تجدد و تحول در ادبیات ایران محسوب میشود. آموزههای او هنوز در برنامههای فرهنگی مازندران و همایشهای ملی زنده نگه داشته میشود.
