پیرگوشی؛ روند تدریجی اما پرچالش سالمندی
کاهش شنوایی ناشی از سالمندی یا «پیرگوشی» یکی از شایع‌ترین مشکلات دوران میانسالی و سالمندی است که می‌تواند ارتباطات اجتماعی، کیفیت زندگی و حتی سلامت روان افراد را تحت تأثیر قرار دهد.
پیرگوشی: چالش سالمندی
پیرگوشی یا کاهش شنوایی ناشی از سالمندی یکی از شایع‌ترین مشکلات دوران میانسالی و سالمندی محسوب می‌شود. این عارضه تدریجی بوده و می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر ارتباطات اجتماعی، کیفیت زندگی و حتی سلامت روان افراد داشته باشد. به گفته دکتر امیرحسین احسنی، متخصص جراحی گوش، گلو و بینی، با افزایش سن تغییرات تدریجی در دستگاه شنوایی رخ می‌دهد که منجر به کاهش شنوایی از نوع حسی عصبی در بخش حلزون گوش و عصب هشتم می‌شود.
- کاهش شنوایی بیشتر از نوع حسی عصبی است
- بیماران صدا را می‌شنوند اما قادر به درک کلمات نیستند
- وزوز گوش می‌تواند با بی‌خوابی و اضطراب همراه شود
- انزوا ناشی از کاهش شنوایی زمینه‌ساز افسردگی یا آلزایمر است
- عوامل محیطی و بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت روند را تشدید می‌کنند
“بیماران سالمند معمولاً اظهار می‌کنند که صدا را می‌شنوند اما قادر به درک کلمات نیستند” “درمان اصلی این بیماران استفاده از سمعک است و در موارد شدید، کاشت حلزون می‌تواند کیفیت زندگی سالمندان را بهبود ببخشد” درمان اصلی پیرگوشی استفاده از سمعک است و در موارد شدید، کاشت حلزون شنوایی می‌تواند کیفیت زندگی سالمندان را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
