پوشش رنگارنگ و معنوی اقوام اصفهان تلفیقی از تاریخ و نجابت
لباس‌های محلی اقوام مختلف لر، ارامنه، گرجی، ابیانه، ورزنه و ترک‌های قشقایی در استان اصفهان، انعکاسی از پیوند فرهنگی در پوشش و حجاب در فرهنگ ایرانی است که نماد هویت، اصالت و ارزش‌های معنوی محسوب می‌شوند.
پوشش اقوام اصفهان: تجلی‌گاه فرهنگ و حجاب
لباس‌های محلی اقوام مختلف استان اصفهان نه تنها نماد هویت فرهنگی بلکه بازتاب‌دهنده اصالت تاریخی و ارزش‌های معنوی جامعه ایرانی هستند. این پوشش‌ها که شامل لباس‌های قوم لر، ارامنه، گرجی، ابیانه، ورزنه و ترک‌های قشقایی می‌شود، همگی بر حجاب کامل و حفظ حریم فردی تأکید دارند. هر یک از این لباس‌ها با رنگ‌های زنده، طرح‌های هنرمندانه و نمادهای فرهنگی خاص، داستان‌هایی از تاریخ کهن ایران را روایت می‌کنند.
- لباس لرهای بختیاری: شامل چوخای پشمی بلند برای مردان و دامن‌های رنگین با چارقدهای نقاشی‌شده برای زنان که نماد زندگی سسته و اصیل ایلی است
- پوشش ارامنه جلفا: تلفیقی از عناصر اصیل ارمنی و فرهنگ ایرانی با سوزن‌دوزی‌های رنگارنگ که نماد هویت جمعی و حفظ سنت‌هاست
- لباس گرجی‌های فریدن: استفاده از رنگ‌های گرم مانند قرمز و نارنجی که نماد زندگی و شادی بوده و با فرم پوشیده وقار ایرانی را نشان می‌دهد
- پوشش ابیانه: چارقدهای سه‌گوش و پیراهن‌های گلدوزی‌شده که از دوره صفویه به یادگار مانده و نماد هنر بومی ایرانی است
- چادر سفید ورزنه: این پوشش که در فهرست میراث ناملموس ایران ثبت شده، نماد «دیار فرشتگان سپیدپوش» و احترام عمیق به حجاب است
فرانک کیان ارثی: «این پوشش‌ها ناشی از باور و فطرت مردم است نه اجبار و نماد فرهنگ، خانواده و حیا می‌باشد» ورژ هوسپیان: «پوشش ارامنه نه تنها نمایانگر هویت جمعی بلکه نماد حیا و ارزش معنوی این مردم است»
این لباس‌های محلی مقاومتی در برابر فراموشی هویت فرهنگی هستند و باید به عنوان میراث ارزشمند ایرانی به نسل‌های آینده منتقل شوند.
