فلسفه ایرانی و چالش تکنولوژی و هوش مصنوعی؛ تکنولوژی «مدرن» خنثی نیست
فلسفه اسلامی در دوران معاصر با چالشهای بنیادین روبرو است؛ از هجمه مکاتب غربی مانند پوزیتیویسم و پستمدرنیسم تا چالشهای تکنولوژیک مانند هوش مصنوعی که ماهیت انسان و جهان را دگرگون میسازد.

فلسفه اسلامی در چالشهای عصر تکنولوژی
فلسفه اسلامی به عنوان یکی از غنیترین سنتهای فکری جهان، در دوران معاصر با چالشهای بنیادین و بیسابقهای روبرو شده است. این چالشها هم از سوی جریانهای فکری غربی مانند پوزیتیویسم و پستمدرنیسم نشأت میگیرند و هم شامل مسائل برآمده از پیشرفتهای تکنولوژیک مانند هوش مصنوعی میشوند. فلسفه اسلامی که بر پایه مبناگرایی و امکان دستیابی به یقین استوار است، در برابر این جریانها باید از اعتبار خود دفاع کند.
- چالشهای معرفتشناختی: پوزیتیویسم با تکیه بر تجربه حسی، مفاهیم کلیدی فلسفه اسلامی را زیر سوال میبرد
- نسبیتگرایی پستمدرن: انکار حقیقت مطلق، فلسفه اسلامی را با چالش عمیق مواجه میسازد
- چالش تکنولوژیک: هوش مصنوعی به عنوان ماشین اطلاعات فاقد خرد، جایگاه انسان خردمند را تهدید میکند
- چالشهای درونی: محدود ماندن به هستیشناسی و نقدهای درونی سنتگرایان
دکتر رضا داوری اردکانی: “تکنیک در جهان مدرن صرفاً صنعت نیست، بلکه نوعی نحوه وجود است که بر بشر مسلط شده است.”
فیلسوفان معاصر: “هوش مصنوعی میتواند محاسبه کند، اما نمیتواند بفهمد یا اخلاقاً ترجیح دهد.”
راهحلهای پیشنهادی شامل گذار از هستیشناسی به فلسفههای مضاف، بازسازی زبانی و گفتگو، و مواجهه نقادانه با چالشهای مدرن است. فلسفه اسلامی تنها زمانی میتواند مدعی تمدنسازی باشد که برای انسان معاصر معنایی فراتر از لذت و تکنیک ارائه دهد.


