شکست خطقرمز اکولوژیک؛ زاگرس در بحران آشفتگی اقلیمی
تحلیل وضعیت بحرانی جنگلهای بلوط زاگرس در لرستان تحت تأثیر بیماری زوال، خشکسالی، ریزگردها و فشارهای انسانی که به نقطه شکست اکولوژیک رسیده است.

بحران اکولوژیک در جنگلهای بلوط زاگرس
جنگلهای بلوط زاگرس در استان لرستان به نقطه شکست اکولوژیک رسیدهاند. ترکیبی از عوامل مختلف شامل بیماری زوال، خشکسالی، ریزگردها، چرای بیرویه دام و زغالگیری فشار چندجانبهای ایجاد کرده که تابآوری این اکوسیستم را به شدت کاهش داده است. بر اساس گزارشها، بین ۵۶۰ هزار تا ۱.۲ میلیون هکتار از جنگلهای بلوط لرستان دچار زوال شدهاند.
- فرسایش خاک به بحران پنهان منطقه تبدیل شده و سالانه ۲۰ تن در هکتار خاک از دست میرود
- گردوغبار منافذ برگ بلوط را مسدود کرده و به تضعیف درختان دامن میزند
- وجود ۴.۸ میلیون واحد دامی فشار چندبرابری به مراتع وارد میکند
- زغالگیری همچنان به صورت پنهان ادامه دارد و به نابودی درختان کمک میکند
- الگوی جدید بارشهای شدید و کوتاهمدت احتمال سیلابهای ناگهانی را افزایش داده است
محسن تیزهوش کارشناس محیطزیست: “فرسایش خاک به معنای ازدسترفتن حاصلخیزی، کاهش نفوذپذیری زمین و تشدید رواناب است که در بازه کوتاه جبرانپذیر نیست.”
“اگر روند فعلی ادامه یابد، چشمانداز نیمقرن آینده اصلاً امیدوارکننده نیست: کاهش گسترده جنگلها، تشکیل کانونهای داخلی گردوغبار، افزایش سیلابهای مخرب و بحران آب.”
آینده لرستان به تصمیمهای امروز بستگی دارد. با مدیریت علمی، مشارکت محلی، آبخیزداری وسیع و ایجاد معیشتهای جایگزین میتوان مسیر تخریب را تغییر داد و به سمت بازسازی اکولوژیک حرکت کرد.




