تبار زهران ممدانی و جماعت خوجه‌های اثنی عشری؛ اقلیتی فراملی
انتخاب شهردار نیویورک از میان خوجه‌های اثنی عشری شرق آفریقا نشاندهنده موفقیت دیاسپورایی و نفوذ شبکههای اجتماعی-اقتصادی این جماعت است که از هند به آفریقا و سپس به غرب گسترش یافتهاند.
تاریخچه و اهمیت خوجه‌های اثنی عشری
خوجه‌ها جماعتی مسلمان با ریشه‌های گجراتی هستند که از قرن نوزدهم با مهاجرت به بنادر شرق آفریقا مانند زنگبار، دارالسلام و مومباسا به شبکه‌ای فراملی تبدیل شدند. آنان با سازمان‌یافتگی داخلی و پایبندی مذهبی به یکی از منسجم‌ترین اقلیت‌های شیعی در آفریقا بدل گشتند. تحول مذهبی آنان به سمت تشیع دوازده امامی در تماس با روحانیون ایران و عراق، هویت مشترکی برایشان ایجاد کرد.
- ریشه‌یابی در گجرات و مهاجرت به شرق آفریقا (۱۸۴۰-۱۹۶۰)
- تشکیل جماعت‌های محلی با مسجد، حسینیه و مؤسسات خیریه
- نقش کلیدی در اقتصاد شهری و خدمات اجتماعی
- مهاجرت‌های اجباری پس از بحران‌های سیاسی (انقلاب زنگبار، اخراج آسیایی‌ها از اوگاندا)
“هسته‌ی هویتی خوجه‌ها از عمق باورهای شیعی برآمده و ایران را مرکز تکوین فرهنگی خود می‌دانند.” زهران ممدانی به عنوان شهردار نیویورک، نماد موفقیت این دیاسپورا است. پیوند فرهنگی خوجه‌ها با ایران از طریق مناسک عاشورایی و الگوهای تربیتی شیعی، ظرفیتی برای دیپلماسی فرهنگی ایران فراهم می‌کند. تعامل آموزشی و فرهنگی با این جماعت می‌تواند به تقویت روابط بین‌المللی بینجامد.
