انتقاد عبدالحمید انصارینسب به شعر سپید معاصر: چرا شعرهای سپید کوتاه شدند؟
عبدالحمید انصارینسب شاعر سپیدسرا معتقد است شعر سپید امروز دچار رکود شده و از امکانات گسترده این قالب شعری استفاده نمیشود. او بر اهمیت تجربه فردی و شناخت ریشههای کلاسیک برای خلق شعر سپید باکیفیت تأکید میکند.
انتقادات عبدالحمید انصارینسب به وضعیت شعر سپید
عبدالحمید انصارینسب، شاعر سپیدسرای جنوبی، در مصاحبهای به تحلیل وضعیت شعر سپید معاصر پرداخت. او معتقد است پس از دهه هفتاد و شاعرانی مانند قیصر امینپور و سیدحسن حسینی، شعر سپید دچار رکود شده است. انصارینسب که سابقه داوری در جشنواره شعر فجر را دارد، کیفیت کتابهای شعر سپید امروز را رضایتبخش نمیداند و میگوید: "تعداد کتابهایی که رسیده بود خیلی زیاد بود ولی واقعا کیفیتی که ما به عنوان شاعر و داور انتظار داشتیم، رضایتبخش نبود."
مشکلات اصلی شعر سپید امروز
- نبود حرف تازه و تکرار مضامین گذشته
- کوتاه شدن شعرهای سپید به دو سه خط
- عدم استفاده از امکانات گسترده این قالب شعری
- نبود جسارت در زبان و محتوا among شاعران جوان
"شاعر باید چکیده زمان خودش باشد" - این جمله نیما یوشیج را انصارینسب راهنمای شاعران جوان میداند اما تأکید میکند این زبان باید محمل یک جهانبینی خاص شود که از تجربههای خود شاعر ریشه میگیرد.
امکانات استفادهنشده شعر سپید
انصارینسب بر خلاف برخی که معتقدند امکانات شعر سپید محدود است، امکانهای گستردهای برای این قالب شعری برمیشمارد: استفاده از چندصدایی، آوردن دوبیتی در میان شعر، تغییر لحن به زبان کودک، باستانگرایی و آوردن لالایی. او معتقد است شاعران از این امکانات بهره نمیبرند و محافظهکار هستند.
"دلم میخواهد شعر یک راز باشد، یک معجزه باشد، یک شگفتی باشد" - انصارینسب آرزو میکند شعرها دارای عمق و شعریت باشند نه اینکه به عریاننمایی و سطحینگری بپردازند.
این شاعر جنوبی همچنین خوانش شعر کلاسیک را برای شاعران سپیدسرا ضروری میداند و معتقد است ریشه شعرهای سپید موفق در همان اندیشههای عمیق حافظ، سعدی و مولانا نهفته است.
