اقوام و عشایر؛ اصیل ترین بخش جمعیتی ایران در سیستان و بلوچستان
عشایر ایران به عنوان اصیل ترین اقوام کشور دارای نقش راهبردی در مرزها و تولید هستند. استان سیستان و بلوچستان با ترکیب اقوام و مذاهب گوناگون، نمونه بارز این جامعه عشایری محسوب میشود.
نقش راهبردی عشایر ایران در سیستان و بلوچستان
عشایر ایران به عنوان اصیل ترین بخش جمعیتی کشور، نقش حیاتی در امنیت مرزی و تولیدات دامی ایفا میکنند. استان سیستان و بلوچستان با تنوع قومی و مذهبی منحصر به فرد، یکی از کانونهای مهم زندگی عشایری است که انسجام ملی و وحدت را به نمایش میگذارد.
- حضور عشایر در مناطق مرزی سبب تقویت امنیت سرزمینی و جمعیتپذیری مرزها میشود
- بخش قابل توجهی از تولیدات دامی کشور از طریق فعالیتهای دامداری عشایر تأمین میگردد
- زندگی کوچنشینی، عشایر را به نخستین حلقه حفاظت از منابع طبیعی تبدیل کرده است
- نقش سران قبایل و طوایف در توسعه و آرامش استان بیبدیل است
- عشایر در شرایط سختگذر به بهرهبرداری پایدار از ظرفیتهای طبیعی میپردازند
“ما عشایر همیشه برای نگهداشتن آرامش و امنیت این سرزمین آمادهایم” - سیف الله بامری “چو ایران باشی تن من مباد، بدین بوم و بر زنده یک تن مباد” - اشاره به شعر فردوسی
حمایت هدفمند از جامعه عشایری به معنای تقویت امنیت غذایی و ثبات مرزی است که در شرایط کنونی از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد.
