تربیت ولایی حضرت امالبنین: الگویی برای پرورش فرزندان فداکار
بررسی سیره تربیتی حضرت امالبنین که فرزندانش را نه به عنوان اشرافزاده بلکه به عنوان خادمان امام و ولایت پرورش داد. حضرت عباس(ع) ثمره این تربیت مادرانه است.
تربیت ولایی حضرت امالبنین
حضرت امالبنین از بانوان برجسته تاریخ اسلام است که با وفاداری، ادب و معرفت ولایی شناخته میشود. ایشان پس از ازدواج با امیرالمؤمنین علی(ع)، خود را خادمه خانه اهلبیت میدانست و با نهایت ادب با فرزندان حضرت زهرا(س) رفتار میکرد. تربیت چهار فرزندش به ویژه حضرت عباس(ع) نشاندهنده مقام معنوی و بصیرت عمیق این بانوست.
- تربیت بر اساس وفاداری مطلق به ولایت: مهمترین اصل در روش تربیتی ایشان این بود که فرزندانش را "فرزند علی" تربیت کرد نه فرزند خودش
- تقویت شجاعت همراه با ادب: شجاعت حضرت عباس با ادب و انضباط درونی همراه بود
- تربیت عاطفی بدون دلبستگی افراطی: محبت ایشان هرگز مانع انجام تکلیف فرزندان نشد
- پرورش روحیه خدمتگزاری: فرزندان را "خادم امام" تربیت کرد نه "اشرافزاده"
- معرفت عمیق ولایی: شناخت ایشان از مقام امامت ریشه در تربیت دینی و دریافتهای قلبی داشت
"من فرزندانم را فدای فرزندان فاطمه کردهام." "از حسین برایم بگویید؛ فرزندان من فدای حسین."
حضرت امالبنین پس از عاشورا نیز به راوی عاشورا تبدیل شد و با مرثیههای جانسوز خود پیام کربلا را زنده نگه داشت. سیره تربیتی ایشان الگویی ماندگار برای تربیت فرزندان ولایی است.
